پارک ملی آسمان تاریک در دره چاکو (Chaco) نیومکزیکو آمریکا - مجری سفرهای گردشگری

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: پارک ملی آسمان تاریک در دره چاکو (Chaco) نیومکزیکو آمریکا

اگر به ستاره شناسی علاقه دارید یکی از جالبترنی نقاط دنیا برایتان پارک ملی آسمان تاریک در دره چاکو (Chaco) نیومکزیکو آمریکا خواهد بود.

تاریخ بشریت فراز و نشیب های زیادی داشته است و تا حالا دستخوش تغییرات زیادی بوده است اما در این میان برخی چیزهای هستند که هیچ وقت تغییر نمی نمایند، مثلا یکی از آن ها ستاره های آسمان هستند و دقیقا به همین دلیل هم هست که دره چاکو در نیو مکزیکو تا این مقدار مشهور شده است. این پلارک به «پارک ملی آسمان تاریک» مشهور است و علت آن هم تعداد زیاد ستاره هایی است که در منطقه وجود دارد و باعث شده تا فرشی از ستاره در آسمان ظاهر گردد. می خواهیم این دره حیرت آور را بیشتر معرفی کنیم.

اما واقعا چه چیزی در مورد آسمان دره چاکو وجود دارد که آن را تا این اندازه برای ستاره شناسان مجذوب کننده نموده است؟ چاکو دره ای کم عمق در نیومکزیکو آمریکا است که ارتفاعی 1900 متری از سطح دریا دارد و همین موضوع باعث شده تا آب و هوای خشنی داشته باشد. جایی که تابستان های داغ و سوزان و زمستان های استخوان سوزی دارد، با این وجود تقریبا هیچ وقت خالی از سکنه نبوده است.

طبق آنچه که به دست آمده ظاهرا از 2900 سال قبل از میلاد مسیح در دره چاکو تمدن وجود داشته است اما اتفاق های مهم آن در سال 850 بعد از میلاد مسیح افتاد. مردمی که به این دره آمدند خیابان های سنگی و سازه های بزرگی ساختند، سازه هایی که برخی از آن ها بیشتر از 500 اتاق دارد و نکته عجیب و جالب در خصوص این سازه ها این است که تمام سازه ها با نشانه های اختر شناسی هماهنگی دارند!

علاوه بر این علم ستاره شاسی از هزار سال پیش در دره چاکو وجود داشته است، همه این شواهد نشان می دهد که مردم چاکوئن چه اطلاعات و دانشی از ستاره ها و ستاره شناسی داشته اند.

کنجکاوی های عصر مدرن

در این که ستاره ها برای مردم چاکو از اهمیت زیادی برخوردار بوده اند، هیچ شکی نیست اما علت آن چیست؟ علت واضح آن این است که حتی اگر امروز به این منطقه بروید، به مقدار ای آسمان بزرگ و تیره و درخشان آن هیپنوتیزمتان می نماید که به راحتی می تواند ساعت ها خیره نگه تان دارد. خوشبختانه حفاظت های بیش از مقدار از این منطقه و در دتسرس نبودن ستاره ها! مانع از آسیب مردم به زیبایی های آن شده است.

در این پارک ملی که هر سال هزارن هزار گردشگر را به خود جذب می نماید، رصدخانه ای اختصاصی وجود دارد که گردشگران می توانند از تلسکوپ پیشرفته آن آسمان شگفت انگیز چاکو را ببینند و در برنامه های اختر شناسی ای ه در این مرکز انجام می گردد شرکت نمایند.

شاید امروزه تکنوولوژی ای که برای رصد ستاره های دره چاکو استفاده می گردد، به نسبت قبل مدرن تر باشد اما در آخر هواداران ستاره شناسی هیچ تفاوتی با مردم چاکوئن ندارند، همه ما مجذوب ستاره های درخشانی می شویم که بالای سرمان است!

نکات تکمیلی:

1. جغرافیای منحصر به فرد دره چاکو: دره چاکو در شمال غربی نیومکزیکو واقع شده و بخشی از فلات کلرادو است. این منطقه با ارتفاع متوسط 1900 متر از سطح دریا، دارای اقلیمی نیمه خشک است. تابستان‌های گرم و زمستان‌های سرد، همراه با بارندگی کم، شرایط زیستی چالش‌برانگیزی را ایجاد کرده که ساکنان باستانی آن با هوشمندی با آن سازگار شده‌اند.
2. تاریخچه باستانی دره چاکو: اولین نشانه‌های سکونت در دره چاکو به حدود 2900 سال قبل از میلاد برمی‌گردد. اما اوج شکوفایی این منطقه بین سال‌های 850 تا 1250 میلادی بود. در این دوره، مردم پوئبلو (که به آنها آناسازی نیز گفته می‌شود) مجموعه‌ای از سازه‌های عظیم و پیچیده را بنا کردند که امروزه به عنوان "خانه‌های بزرگ" شناخته می‌شوند.
3. معماری شگفت‌انگیز چاکو: خانه‌های بزرگ چاکو، شاهکارهای معماری هستند. بزرگ‌ترین آنها، پوئبلو بونیتو، دارای بیش از 600 اتاق و 40 کیوا (اتاق‌های مقدس زیرزمینی) است. این ساختمان‌ها از سنگ، چوب و گل ساخته شده‌اند و نشان‌دهنده مهارت بالای معماران باستانی است. جالب اینجاست که این سازه‌ها با دقت زیادی نسبت به موقعیت خورشید، ماه و ستارگان جهت‌گیری شده‌اند.
4. نقش ستاره‌شناسی در فرهنگ چاکو: مردم چاکو ارتباط عمیقی با آسمان داشتند. آنها از حرکات اجرام آسمانی برای تعیین زمان کاشت، برداشت و انجام مراسم مذهبی استفاده می‌کردند. یکی از مشهورترین نمونه‌های این ارتباط، "صخره خورشیدی" است - یک نقش برجسته روی صخره که در زمان انقلاب تابستانی، نور خورشید را به شکل خاصی منعکس می‌کند.
5. شبکه جاده‌های باستانی: چاکو مرکز یک شبکه گسترده از جاده‌ها بود که بیش از 400 کیلومتر طول داشت و مناطق مختلف را به هم متصل می‌کرد. این جاده‌ها که بسیار مستقیم و عریض بودند، نشان‌دهنده مهارت مهندسی و اهمیت ارتباطات در فرهنگ چاکو است.
6. زوال تمدن چاکو: حدود سال 1150 میلادی، دره چاکو شروع به از دست دادن اهمیت خود کرد. دلایل متعددی برای این زوال ذکر شده است، از جمله خشکسالی طولانی مدت، فشار بر منابع طبیعی، و تغییرات اجتماعی و سیاسی. تا سال 1250، اکثر ساکنان منطقه را ترک کرده بودند.
7. کشف مجدد و حفاظت: دره چاکو در قرن 19 توسط باستان‌شناسان کشف شد و از آن زمان، مطالعات گسترده‌ای روی آن انجام شده است. در سال 1907، چاکو به عنوان یک بنای ملی معرفی شد و در سال 1980 به عنوان پارک ملی و میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.
8. آسمان شب در چاکو: یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد چاکو، آسمان شب فوق‌العاده تاریک آن است. به دلیل دوری از مناطق شهری و آلودگی نوری کم، چاکو یکی از بهترین مکان‌ها برای رصد ستارگان در آمریکای شمالی است. در سال 2013، چاکو به عنوان یک پارک آسمان تاریک بین‌المللی شناخته شد.
9. برنامه‌های آموزشی و گردشگری: پارک ملی چاکو برنامه‌های متنوعی برای بازدیدکنندگان ارائه می‌دهد. تورهای راهنما، برنامه‌های رصد ستارگان، و نمایشگاه‌های تعاملی به بازدیدکنندگان کمک می‌کند تا درک بهتری از تاریخ و فرهنگ این منطقه پیدا کنند. همچنین، مسیرهای پیاده‌روی متعددی وجود دارد که امکان کاوش در خرابه‌های باستانی را فراهم می‌کند.
10. چالش‌های حفاظتی: علیرغم اهمیت تاریخی و فرهنگی چاکو، این منطقه با چالش‌های جدی روبروست. توسعه صنعت نفت و گاز در مناطق اطراف، تهدیدی برای یکپارچگی محیط زیست و میراث فرهنگی چاکو محسوب می‌شود. فعالان محیط زیست و گروه‌های بومی در تلاش هستند تا از این منطقه در برابر این تهدیدات محافظت کنند.

سخن پایانی

دره چاکو، با آسمان پرستاره و تاریخ غنی‌اش، پنجره‌ای به گذشته و آینده است. این مکان به ما یادآوری می‌کند که چگونه نیاکان ما با آسمان ارتباط برقرار می‌کردند و چرا حفظ این ارتباط در دنیای مدرن امروز اهمیت دارد. چاکو نه تنها یک مکان باستانی، بلکه نمادی از تلاش انسان برای درک جایگاه خود در جهان است. حفاظت از این میراث ارزشمند، وظیفه‌ای است که بر دوش همه ماست تا نسل‌های آینده نیز بتوانند از شگفتی‌های آن بهره‌مند شوند.