غاری در مکزیک که 1000 سال مهروموم بوده است - مجری سفرهای گردشگری

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: باستان شناسان در زمانی که در حال کند و کاو در یک گورستان مقدس در زیر شهر باستانی چیچن ایتزا و در شبه جزیره یوکاتان مکزیک بودند به طور تصادفی نزدیک به 150 شی را پیدا نموده که بیش از هزار سال است دست نخورده به جای مانده اند. در مجموعه هایی که از اتاق های این غار دست نخورده مایاها به دست آمده ممکن است بتوان دلایل ظهور و سقوط سلسله باستانی مایاها را درک نمود. کشف این غار که بالامکو (Balamku) یا الهه پلنگ (Jaguar God) نامگذاری شده است به وسیله موسسه ملی انسان شناسی و تاریخ مکزیک (INAH) انجام شده و در یک کنفرانس مطبوعاتی در مکزیک هم اعلام گشت.

غار دست نخورده مایاها یکبار قبلا پیدا شده بود

پس از کشف اولیه این سایت تاریخی در سال 1966 به وسیله کشاورزان، بالامکو به وسیله باستان شناسی به نام ویکتور سگوویا پینتو (Víctor Segovia Pinto) بازدید گشت. او یک گزارشی از بازدید خود نوشته و در آن به وجود گسترده ای از وسایل باستانی در غار دست نخورده مایاها اشاره می نماید. اما او به جای اینکه سایت را حفاری نماید به کشاورزان دستور داد تا ورودی آن را مهر و موم نموده و اینگونه به نظر می رسید که تمام سوابق تاریخی کشف ان از بین رفته است. بالامکو بیش از 50 سال به صورت مخفی باقی ماند. تا زمانی که در سال 2018 به وسیله کاشف نشنال جئوگرافی به نام گوییلرمو آندا (Guillermo de Anda) و تیم تحقیقاتی او که از محققان پروژه آب های امپراتوری مایاهای بزرگ بودند، در زمان جستجو برای یافتن مسیرهای آبی در زیر شهر چیچن ایتزا آن را بازگشایی کردند. اکتشاف این سیستم به وسیله یاری های اقتصادی جزئی انجمن ملی جغرافیایی تامین شد.

کشف مجدد محلی که مهر و موم شده بود

آندا به یاد می آورد که از درون یک تونل تنگ در بالامکو برای ساعت ها جلو رفته تا در نهایت چیزی غیر منتظره در مقابل او روشن شده است. یک آبشار در سمت چپ قرار داشته به طوری که کاملا دست نخورده به جای مانده است و استالاگمیتی در اطراف محل روشن کردن آتش ان ها تشکیل شده است. بعلاوه وسایلی مانند گلدان، صفحات تزیینی و سایر اجناس هم در آنجا وجود داشته اند. او گفته که من نمی توانستم صحبت کنم و ناخودآگاه شروع به گریه کردن نمودم. او بعلاوه گفت که من به جای مانده های انسانی در عبادتگاه های مقدس چیچن ایتزا را آنالیز نمودم اما هیچگاه چنین احساسی را تجربه ننموده بودم. من تنها و برای اولین بار در این غار دست نخورده مایاها نهاده شده بودم. گفته می گردد که آندا یک پژوهشگر در زمینه INAH بوده و مدیر پروژه آب های بزرگ زیرزمینی مایاها می باشد. او در پی درک، کشف و حفاظت از آبخوان های شبه جزیره یوکاتان مکزیک است.

فرصت بی سابقه ای دیگر برای کشف رازهای پنهان غار

برای دسترسی به اولین قسمت از هفت بخش مراسم تشریفاتی مایاها که تا به امروز در بالامکو شناسایی شده است، باستان شناسان می بایست چند صد پا به وسیله گذرگاه های عجیب عبور نموده و بر روی شکم خود به شکل سینه خیز حرکت کنند. در گزارش اصلی در خصوص این غار که اخیرا به وسیله باستان شناسان و محققان GAM در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا برگزار گردید، سگوویا تعداد 155 مورد از مصنوعات را شناسایی نموده است. بر روی بعضی از آن ها چهره الهه باران به نام تلالوک (Tláloc) و بر روی بعضی دیگر علائمی از درخت مقدس سیبا (ceiba) و بعلاوه نشانه هایی قدرتمند از دنیا مایاها نمایش داده می گردد. در صورتی که بخواهیم مقایسه کنیم، غار بالانکاچ (Balankanché) که در همان نزدیکی قرار داشته و مکانی برای انجام مراسم مذهبی بوده است در سال 1959 حفاری شده و در آن 70 مورد از اشیایی مشابه یافت شده است.

تفاوت غار دست نخورده مایاها با سایر غارهای این منطقه

آندا می گوید که به نظر می رسد بالامکو مادر بالانکاچ باشد. او نمی خواهد بگوید اطلاعات مهمتری در بالامکو وجود دارد اما زمانی که در میان این چنین سیستم های غار دست نخورده مایاها، چنین مکانی وجود داشته که دسترسی به آن سخت می باشد احتمالا نشانه ای است. اینکه چرا باستان شناس قدیمی و سگوویا تصمیم به بستن چنین کشفی گرفته است همچنان مورد بحث خواهد بود. اما در حال حاضر موضوع مبهم تری وجود داشته که بسیار بحث برانگیز است. از جمله آن ها اندازه تماس و مبادله فرهنگی بین گروه های مختلف در مزوآمریکا و بعلاوه آنچه در دنیا مایاها قبل از سقوط چیچن ایتزا وجود داشته است می باشد. برای مایاهای باستانی غارها و سنت های آن ها در معرض فروپاشی نهاده شده بودند. در این خصوص هالی مویز، کارشناس ارشد باستان شناسی از دانشگاه کالیفرنیا که بخشی از این پروژه نبوده است می گوید: این مکان ها فضاهایی مقدس برای مایاها را نشان داده که بر روی برنامه های اجتماعی یکدیگر تاثیر می گذاشته اند. احتمالا این مراسم برای تجربه مایاها بسیار مهم بوده است.

رشد و پیشرفت در باستان شناسی غارها

تا زمانی که باستان شناسی غار در دهه 1980 شکل گرفت، باستان شناسان به معماری های برجسته و مصنوعات دست نخورده علاقه بیشتری نشان می دادند تا اینکه به تجزیه و تحلیل مواد به جای مانده و یا مواد موجود در اشیاء بپردازند. هنگامی که بالانکاچ در سال 1959 حفاری شد، غارها هنوز هم با دست و در تاریکی نقشه برداری می شده اند. مصنوعات موجود در این مکان ها برداشته شده، تمیز شده و سپس بازگردانده شدند. به اسم مثال از همه مشعل هایی که در این غار یافت شد که حاوی شواهدی قطعی در ارتباط با زمان بندی سایت بودند، تنها یک مورد از ان ها مورد تجریه و تحلیل نهاده شد. محققان پروژه آب های بزرگ مایاها، بالامکو را به اسم فرصتی دوباره برای اجرای مدلی تازه از باستان شناسی غارها می دانند. یکی از فن آوری های پیشرفته و تخصصی مانند نقشه برداری سه بعدی در این اکتشاف مورد استفاده نهاده شده است. این بینش های دقیق می تواند به ما یک ایده بسیار دقیق از آنچه در غارهای مایاها رخ داده بدهد. علاوه بر این خواهد توانست تا اطلاعاتی را در خصوص تاریخ شهر بزرگ چیچن ایتزا که به دلایل نامعلومی در قرن سیزدهم میلادی رها شده است ارائه نماید.

بالامکو نشانه ای از علل از بین رفتن چیچن ایتزا

بالامکو نه تنها می تواند در خصوص فروپاشی چیچن ایتزا بسیار از چیزها را به ما بگوید بلکه احتمالا می تواند در خصوص لحظه شروع آن هم اطلاعاتی را ارائه کند. در حال حاضر یک متن مهر و موم شده با اندازه زیادی از اطلاعات وجود داشته که می توان بر اساس آن مواردی را برای درک توسعه چیچن ایتزا دریاف نمود. مطالعه بیشتر این سایت بعلاوه به جزییات خشکسالی هایی اشاره می نماید که احتمالا باعث فروپاشی تمدن مایاها شده است. در حالی که این منطقه همواره به چرخه های شدید تغییرات آب و هوایی وابسته می باشد اما بعضی از محققان معتقد هستند که جنگل زدایی بیش از حد در منطقه ها شبه جزیره مایاها که جمعیت آن ها به 10 تا 15 میلیون نفر می رسیده است می تواند این موضوع را تشدید نموده و کل منطقه را غیرقابل دسترس سازد.