دیدن از چیچن ایتزا (Chichen Itza) را از دست ندهید - مجری سفرهای گردشگری

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: چیچن ایتزا (Chichen Itza)، هرم های باستانی ای در کشور مکزیک هستند که از تمدن قوم مایا بر جای مانده اند. چیچن ایتزا به علت ساختار فوق العاده حیرت انگیزی که دارد در سال 2007، به عنوان یکی از عجایب هفتگانه مدرن جهان، ثبت شد. اما واقعا مایاها در آن دوران چگونه قادر به ساخت این اهرام بوده اند؟

چیچن ایتزا، آثار باستانی و کهن قوم باهوش مایا بوده اند که از ان تمدن تا به امروز به خوبی بر جای مانده است. کلمه چیچن به معنای «در کنار دهانه چاه» و ایتزا هم به معنای جادو و یا جادویی است. طبق چیزی که دانشمندان از یافته های خود متوجه شده اند، از این هرم های بزرگ برای اهدا کردن قربانی ها به خدای باران مایا ها به نام «چاک» استفاده می شده است و علت این ادعا هم، وجود شواهدی از اجساد انسان های قربانی شده در این هرم است. این هرم ها هر ساله هزاران و میلیون نفر را از سراسر جهان را به سوی خود می کشانند.

در این هرم، آثاری که به سال اول تا 250 میلادی بر می شود، پیدا شده است اما این احتمال هم وجود دارد که این مجموعه ها در ابتدا به عنوان محل زندگی مایا کاربری داشته اند.

در محوطه چیچن ایتزا، چندین ساختمان سنگی وجود دارد که در زمان های قبل از آنها به عنوان قصر، حمام، مغازه و… استفاده می شده است که مطرح ترین این بخش ها شامل: قلعه El Castillo (هرمی پلکانی که از 4 طرف، پله هایی رو به بالای هرم دارد)- هرم جنگجویان- قسمت بازی آن دوران و بقیه سازه ها است. علاوه بر این ها، 2 چاله آب بزرگ هم وجود دارد که امکان دارد مردم آن دوران از آن ها به عنوان تامین آب برای زندگی شان استفاده نموده باشند.

آنچه که در خصوص این هرم ها جدای از ساختارشان عجیب است و خیلی جلب توجه می نماید، نقش های برجسته ای است که در محوطه وجود دارد و این در حالی است که مردم ان زمان اصلا ابزار فلزی نداشته اند. معماران و مهندسان حال حاضر جهان، ایجاد چنین هرم هایی را حتی با وجود ابزار امروزی سخت و طاقت فرسا می دانند و به همین علت است که عظمت این هرم ها و مهارتی که در ساخت آنها به کار رفته، هر کسی را میخکوب می نماید. به نظر می رسد مایا در آن دوران، از علومی با خبر بوده اند که بعد از خود، آنها را به دست فراموشی سپرده اند.

از چیچن ایتزا بیشتر بدانید

چیچن ایتزا در کشور مکزیک و در 120 کیلومتری جنوب شرقی شهر مریدا قرار گرفته است که جز شهرهای مذهبی و مقدس ان دوران شناخته می شده است. چیچن ایتزا (Chichen Itza) در استان یوکاتان (Yucatán) واقع شده و در دوران پیشا کُلمبی، شهری بزرگ به حساب می آمد که مردم مایا آن را به وجود آورده بودند و از لحاظ مالی، شرایط خوبی داشته است.

قوم مایا در واقع یک تمدن باستانی در جنوب مکزیک و کشورهای گواتمالا، هندوراس، بلیز و ال سالوادور در آمریکای مرکزی بوده است که امروزه حدود 6 میلیون از آنها بر جای مانده است و به زبان های مختلف مایایی صحبت می نمایند. مایاها قومی بسیار باهوش بوده اند که می توانسته اند حرکت خورشید، ماه و ستاره ها را با دقت ترسیم نمایند.

گرچه چیچن ایتزا هیچ وقت به طور کامل متروکه نشد، اما جمعیت آن بسیار کم شد و پس از سقوط سیاسی این شهر، دیگر ساختمان جدیدی در آن ساخته نشد.

سبک های معماری بی شماری را می توانید در این ناحیه پیدا کنید که برخی از آن ها مختص مکزیک نیستند. این گوناگونی، مهاجرت های صورت گرفته به این کشور و مبادلات فرهنگی بین مردم را نشان می دهد. به احتمال زیاد، شهر بزرگ و افسانه ای که در آثار ادبیِ آمریکای میانه از آن یاد شده، همان چیچن ایتزا است که فرهنگ های متنوعی را در خود جای داده بود.

چیچن ایتزا در زبان مایایی به معنی در کنار دهانه چاه ایتزا می باشد و یکی از پربازدیدترین منطقه ها باستان شناسی مکزیک محسوب می گردد که در سال 2016، بیش از 2 میلیون جهانگرد از سراسر جهان از آن بازدید نموده بودند. این ناحیه مدت ها ملکی خصوصی به شمار می رفت؛ تا اینکه استان یوکاتان آن را در سال 2010 از مالکش خریداری کرد. این شهر با استفاده از بندر شمالی اش می توانست منابع مورد نیازش از جمله سنگ ابسیدین و طلا را از منطقه ها دوردست تأمین کند. تعدادی از باستان شناس ها در سال 1980 اعلام نموده بودند که احتمالاً چیچن ایتزا بر خلاف دیگر شهرهای مایا در دوران پیشاکلاسیک، به وسیله یک حکمران اداره نمی شده، بلکه اداره آن را یک مجلس چند نفره بر عهده داشته است. هر چند که طی سال های اخیر، این نظریه زیر سؤال برده شد و عده ای آن را به طور کل رد کردند.

بناهای سنگی تماشای بسیاری در این محوطه قرار گرفته است که بیشتر آن ها بازسازی شده اند. این ساختمان ها قبلاً به این شکل که امروزه می بینید، نبودند؛ بلکه معمولاً سنگ های استفاده شده در ساخت آن ها را به رنگ سبز، قرمز، آبی و بنفش درمی آوردند که تأثیر و زیبایی این شهر را چندین برابر می کرد. البته این کار، علت به خصوصی نداشت و صرفاً هر رنگی که بیشتر در آن منطقه در دسترس بود را انتخاب می کردند. از بناهای معروف این منطقه می توان ال کاستیلو یا ال کاستیو (El Castillo)، معبد جنگجویان (Temple of the Warriors)، زمین بزرگ بازی (Great Ball Court) و رصدخانه ال کاراکول (El Caracol) را نام برد. ال کاراکول در زبان اسپانیایی به معنی حلزون است و نامش را از راه پله های پر پیچ و خم داخل این ساختمان می گیرد.

معبد کوکولکان (Temple of Kukulcan)، از بناهای اصلی این شهر به شمار میرود که آن را ال کاستیلو به معنی قلعه نیز می نامند. این هرم، 30 متر ارتفاع و طرحی پله پله دارد. در آن موقع، گاهی پیش می آمد که ساختمان های بزرگ تر را بر روی بناهای قدیمی بسازند و با گودبرداری کردن این منطقه به این نتیجه رسیدند که ال کاستیلو نیز یکی از همین موارد به شمار می رود. آن ها ابتدا یک راه پله را کشف کردند و در نهایت فهمیدند که این ساختمان، بر روی یک معبد بنا شده است. اگر هنگام پدیده اعتدال بهاری یا پاییزی و در بعد از ظهر به این قسمت بروید، می توانید سایه های مثلث شکل بخش شمال غربی این هرم را تماشا کنید که شبیه به ماری در حال پیچ و تاب خوردن بوده و از پله ها پایین می آید که احتمالاً نام کوکولکان نیز از همین موضوع الهام گرفته شده است.

13 محوطه بازی در این منطقه وجود دارد که زمین بزرگ بازی 150 متری آن، بزرگ ترین و جالب ترین آن ها به شمار میرود و با کنده کاری های گوناگونی تزئین شده است. یکی از این کنده کاری ها، صحنه گردن زدن کاپیتان تیم بازنده را نشان می دهد! در شرق این محوطه می توانید از سکوی عقاب ها و جگوارها (The Platform of the Eagles and the Jaguars) تماشا کنید که در هر 4 طرف آن، یک راه پله گذاشته اند و در هر گوشه می توانید تصویر عقاب ها و جگوارهایی را ببینید که در حال تغذیه از قلب انسان هستند. معماری معبد جنگجویان نیز به نوبه خودش تماشایی است. این معبد یک هرم بزرگ و پله پله را دربرمی گیرد که چندین ردیف ستون حکاکی شده را روبه روی آن قرار داده اند که نماد سربازان است. در بالای پله ها و نوک هرم می توانید از مجسمه چاک مول (ChacMool) نیز بازدید کنید.

سنوت (Cenote) یا همان گودال ها آبی معروف چیچن ایتزا، گودال هایی هستند که به طور طبیعی در این نواحی ایجاد شده اند. در این میان، سنوت ساگرادو یا همان گودال مقدس (Sacred Cenote) با 60 متر قطر، هواداران بیشتری دارد و با صخره های اطرافش احاطه شده است. این منطقه برای مردم مایا حکم مکانی مقدس را داشته و در زمان خشکسالی، نذرها و قربانی هاشان را در این مکان می انداختند. باستان شناسان توانسته بودند لوازم گوناگونی از طلا، سفال و لباس گرفته تا سنگ ابسیدین، صدف و چوب را از کف این سنوت پیدا نمایند. جاذبه های این شهر باستانی به همین موارد معدود خلاصه نمی گردد؛ بلکه سکوی جمجمه ها (Skull Platform)، سکوی ونوس (Platform of Venus)، معبد تیبِلز (Temple of the Tables)، حمام بخار (Steam Bath) و خیلی موارد دیگر نیز از بناهای قابل توجه چیچن ایتزا به حساب می آیند. ظاهراً طی چند سال گذشته و در پی حادثه ای ناگوار، امکان بالا رفتن یا بازدید از داخلِ بیشتر این ساختمان ها وجود ندارد و بازدیدنمایندگان می توانند صرفاً از بیرون، آن ها را تماشا نمایند.