مجموعه باستانی چیچن ایتزا مکزیک (Chichen Itza) - مجری سفرهای گردشگری

چیچن ایتزا در حدود 90 مایلی (150 کیلومتری) شرقی-شمال شرقی اوکسمال و 75 مایلی (120 کیلومتری) شرقی-جنوب شرقی شهر مدرن مریدا واقع شده است. تنها منبع آب در منطقه خشک اطراف این سرزمین همین چاه­های طبیعی است. دو چاه طبیعی بزرگ موجود در منطقه، آن را به مکانی مناسب برای شکل گیری شهر تبدیل کرده و نام آن را از chi (دهانه)، chen (چاه) و Itzá، نام قبیله مایا که آنجا ساکن شده اند، گذاشته ­اند. چیچن ایتزا در سال 1988 به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

چیچن در حدود قرن ششم میلادی و احتمالاً توسط مردم مایا در شبه جزیره یوکاتان بنیان گذاری شده است. این قوم از دوره پیش از باستان یا دوره شکل گیری (1500 قبل از میلاد تا 300 میلادی) در این منطقه ساکن بوده اند. بناهای اولیه اصلی به سبک معماری معروف به Puuc ساخته شده اند، که شیوه­ای متفاوت با با المان­های معماری مناطق جلگه ای جنوبی در آن پیاده می­شود. این بناهای اولیه در جنوب میدان اصلی قرار دارند و شامل Akabtzib (خانه نوشته های تاریک)، Chichanchob (خانه سرخ)، Iglesia (کلیسا)،Casa de las Monjas (صومعه)، و رصدخانه El Caracol (حلزون) می­باشند. شواهدی وجود دارد که نشان می­دهند چیچن در قرن دهم، پس از فروپاشی شهرهای مایا در مناطق کم ارتفاع جنوبی، توسط خارجی­ها مورد حمله قرار گرفته است. این تهاجم احتمالاً کار مایایی­های بوده که به شدت تحت تأثیر تولتیک مکزیک مرکزی قرار گرفته بودند؛ حتی امکان دارد توسط تولتیک­ها رهبری نیز شده باشند. احتمالا این مهاجمان ایتزایی بودند که منطقه به نام آنها نامگذاری شده است. با این وجود برخی مقامات معتقدند که ایتزا 200 تا 300 سال بعد وارد این کشور شده است.

در هر صورت، همین مهاجمان بناهای بزرگی مانند El Castillo (قلعه) را بنا کردند. این قلعه، هرمی به ارتفاع 79 فوت (24 متر) است که بر فراز میدان اصلی قرار گرفته است. ال کاستیلو چهار وجه دارد، هر کدام 91 پله دارند و همگی در یک جهت اصلی قرار گرفته اند. پله ای روی سکوی بالایی قرار دارد، در مجموع 365 پله که برابر تعداد روزهای سال شمسی هستند. طی فصل­های بهار و پاییز، سایه هایی که هنگام غروب خورشید تشکیل می­شوند، به شکل مار در لبه پله­ها ظاهر می­شود. حکاکی یک مار بزرگ پر نقش و نگار در بالای هرم نماد Quetzalcóatl (معروف به مایا به نام Kukulcán)، یکی از خدایان بزرگ پانتئون باستان مکزیکی-امریکایی است. در کاوش­های هرم نه سکویی، یک سازه به شکل پلنگ خالدار قرمز رنگ با خال­هایی از سنگ یشم یافت شده است.

زمین بازی (برای انجام بازی tlachtli [به زبان مایایی: pok-ta-pok]) 545 فوت (166 متر) طول و 223 فوت (68 متر) عرض دارد و بزرگترین زمین بازی در آمریکای لاتین به شمار می­رود. شش نقش برجسته بر روی دیوار های زمین حک شده و ظاهراً برنده­های این بازی را نشان می­دهد که سر بریده عضوی از تیم بازنده را در دست دارند. در سکوی بالایی در یک انتهای زمین معبد پلنگ ها واقع شده است. داخل آن یک نقاشی دیواری وجود دارد که جنگجویان را در حال محاصره یک روستا نشان می­دهد. با ایستادن روی سکوی شمالی زمین بازی، می­توان صدای زمزمه را از فاصله 150 فوت (46 متر) شنید.

بناهای دیگر شامل High Priest’s Grave و Colonnade (هزار ستون) و دیوار مجاور معبد جنگجویان است. بیشتر این بناها احتمالاً در اوایل دوره پس از باستان (حدود سال 900-1200) تکمیل شده اند. به نظر می­رسد که با ظهور مایاپان در اواخر دوره پست کلاسیک (حدود 1200-1540)، چیچن تحت الشعاع قرار گرفته است. زمانی چیچن ایتزا به همراه اوکسمال و مایاپان، اتحادی سیاسی تحت عنوان انجمن مایاپان تشکیل داده بود.

در حدود سال 1450 اتحادیه و برتری سیاسی مایاپان منحل شد. در قرن شانزدهم هنگامی که اسپانیایی­ها وارد کشور شدند، مایاها در شهرهای کوچک زندگی می­کردند، اما شهرهای بزرگ، از جمله چیچن، تا حد زیادی رها شده بودند.

چیچن ایتزا که مدت زیادی متروکه بود، برای مایاها مقدس باقی ماند. حفاری­ها در قرن نوزدهم آغاز شد و این مکان به یکی از مراکز اصلی باستان شناسی مکزیک تبدیل شد.

یک سنت افسانه ای در چیچن فرقه Cenote بود، درباره فداکاری انسان برای خدای باران، Chaac، که در آن قربانیان به همراه تزئینات طلا و یشم و اشیاء با ارزش به داخل چاه بزرگ شهر (در شمالی ترین قسمت خرابه) انداخته می­شدند. در سال 1904 ادوارد هربرت تامپسون، یک آمریکایی که کل منطقه را خریداری کرده بود، شروع به لایروبی Cenote کرد. با کشف اسکلت و اجساد قربانی­ها، معلوم شد افسانه­ها حقیقت داشته اند.