فریدا کالو (Frida Kahlo) مکزیکی که بود؟ - مجری سفرهای گردشگری

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: او بعدها چهره فعالی در عرصه سیاست شد. سپس در سال 1929 با یکی از هنرمندان کمونیست به نام دیه گو ریوِرا (Diego Rivera) ازدواج کرد. فریدا در سال 1954 از دنیا رفت. او پیش از مرگ آثار خود را در پاریس و مکزیک به نمایش گذاشت.

خانواده، تحصیلات و سال های ابتدایی زندگی فریدا کالو

فریدا کالو با نام ماگدالِنا کارمِن فریدا کالو کالدرون (Magdalena Carmen Frida Kahlo y Calderon) در تاریخ 6 جولای 1907 چشم به دنیا گگردد. او در کویوآکان (Coyoacan) در مکزیک به دنیا آمد.

پدر فریدا، ویلهلم یک عکاس اهل آلمان بود. او به مکزیک مهاجرت کرد و در آن جا با ماتیلده، مادر فریدا، آشنا شد و با او ازدواج کرد. فریدا 2 خواهر بزرگ تر به نام های ماتیلده و آدریانا و 1 خواهر کوچک تر به نام کریستینا داشت. کریستینا 1 سال بعد از فریدا به دنیا آمد.

فریدا در سن 6 سالگی به بیماری فلج اطفال مبتلا شد. این بیماری باعث شد فریدا به مدت 9 ماه بستری گردد. او پس از بهبودی دیگر نمی توانست به خوبی راه برود زیرا این بیماری به پای راستش آسیب رسانده بود.

پدرش برای یاری به بهبودی فریدا، او را به فوتبال، شنا و حتی کُشتی تشویق می کرد. این ورزش ها در آن دوران برای دختران کمی غیرمعمول بود.

در سال 1922 فریدا در یک موسسه آموزش ملیِ معروف ثبت نام کرد. او یکی از معدود دانشجویان دختری بود که در کلاس های این آکادمی شرکت می کردند. فریدا خیلی زود به دلیل روحیه شاد و محبت آمیز و علاقه اش به لباس ها و جواهرات رنگارنگ و سنتی معروفیت پیدا کرد.

فریدا در این مدرسه با گروهی از دانشجویان که از نظر سیاسی همفکر او بودند، آشنا شد. او فعالیت خود را در عرصه سیاست توسعه داد و به عضویت اتحادیه جوانان کمونیست (Young Communist League) و حذب کمونیست مکزیک (Mexican Communist Party) عایدی.

تصادف فریدا کالو

در تاریخ 17 سپتامبر 1925، فریدا و همکلاسی اش الیخاندرو گومز آریاس (Alejandro Gomez Arias) که رابطه عاشقانه ای با او داشت، دچار یک تصادف شدید شدند. در اثر این تصادف، یک میله فولادی در پای فریدا فرو رفت. فریدا در این تصادف آسیب بسیار زیادی دید و دچار شکستگی هایی در ناحیه نخاع و لگن شد.

فریدا به مدت چند هفته در بیمارستان صلیب سرخ مکزیکوسیتی بستری شد. پس از سپری کردن این مدت به خانه بازگشت تا به طور کامل بهبود یابد.

در این مدت اولین سلف پرتره خود را شروع کرد و در همان سال آن را به خاتمه رساند. او این نقاشی را به گومز آریاس هدیه داد.

ازدواج فریدا کالو با دیه گو ریورا

در سال 1929، فریدا و دیه گو ریوِرا، نقاش معروف مکزیکی با یکدیگر ازدواج کردند. فریدا و ریورا برای اولین بار در سال 1922، زمانی که دیه گو برای انجام پروژه ای به دبیرستان فریدا رفت، آشنا شدند.

فریدا اغلب هنگامی که دیه گو ریورا مشغول کشیدن نقاشی خلقت (The Creation) بر روی دیوارِ سالن سخنرانی مدرسه بود، به تماشای او می نشست. بر اساس بعضی از مستندات او به یکی از دوستانش گفته بود که روزی فرزند دیه گو ریورا را به دنیا خواهد آورد.

فریدا در سال 1928 با دیه گو ریورا ارتباط خود را از سر گرفت. دیه گو آثار هنری فریدا را تحسین می کرد و این دو رابطه خود را شروع کردند. در سال های اول فریدا کالو، ریورا را در ماموریت ها و پروژه هایی که در شهرهای مختلف داشت همراهی می کرد.

در سال 1930، آن ها در سانفرانسیسکو در کالیفرنیا زندگی می کردند. سپس برای نمایش آثار ریورا در موزه هنرهای معاصر به نیویورک رفتند. آن ها بعدها به دلیل پروژه ریورا با موسسه هنری دیترویت به این شهر نقل مکان کردند.

در سال 1933 زندگی فریداکالو و دیه گو ریورا در نیویورک سیتی با جنجال های زیادی روبه رو شد. در آن موقع ریورا پروژه ای برای نلسون راکفلر (Nelson Rockefeller) انجام می داد. نام این نقاشی دیواری مرد در چهارراه (Man at the Crossroads) بود که در ساختمان RCA در راکفلر سنتر (Rockefeller Center) کشیده شد.

اما پس از آن که ریورا پرتره ولادیمیر لِنین (Vladimir Lenin)، رهبر کمونیست را در این نقاشی کشید، راکفلر این پروژه را متوقف کرد. بعدا روی این تصویر نقاشی دیگری کشیده شد.

چند ماه پس از این ماجرا، این زوج به مکزیک بازگشتند و در سن آنجل (San Angel) زندگی خود را ادامه دادند. زندگی این دو دوام زیادی نداشت. آن ها جدا از یکدیگر زندگی می کردند اما در استودیو های سن آنجل درکنار هم ظاهر می شدند.

فریدا از خیانت های دیه گو و رابطه اش با خواهرش کریستینا دلخور بود. در جواب این خیانت ها فریدا موهای بلند و سیاه معروفش را کوتاه کرد. او دوست داشت فرزندی داشته باشد اما در سال 1934 یک سقط جنین را تجربه کرد که موجب ناراحتی فراوان او شد.

فریدا و دیه گو مدت های زیادی از هم جدا بودند اما در سال 1937 برای یاری به لیون تروتسکی، کمونیست تبعیدی اهل شوروی و همسرش ناتالیا با یکدیگر همکاری کردند.

در سال 1937، زمانی که تروتسکی پناهندگی مکزیک را دریافت کرد، به همراه همسرش درخانه آبی (خانه دوران کودکی فریدا کالو) در کنار آن ها ساکن شد. تروتسکی که رقیب جوزف، استالین رهبر شوروی بود، از اینکه به وسیله او ترور گردد، وحشت داشت. گفته می گردد تروتسکی و فریدا کالو در این مدت با یکدیگر رابطه کوتاه مدتی داشتند.

فریدا در سال 1939 از دیه گو ریورا طلاق گرفت. البته این جدایی مدت زیادی طول نکشید و آن ها در سال 1940 مجددا با یکدیگر ازدواج کردند. آن ها مدت زیادی جدا از هم زندگی کردند و هرکدام در طی سال ها با افراد دیگری رابطه داشتند.

زندگی هنری

درحالی که فریدا کالو هرگز خود را به عنوان یک هنرمند پیرو سورئالیسم تلقی نمی کرد، در سال 1938 با یکی از چهره های مطرح این جنبش ادبی و هنری به نام آندره برتون (Andre Breton) دوست شد.

در همان سال فریدا یک نمایشگاه در گالری نیویورک سیتی (New York City) برگزار کرد و نیمی از 25 نقاشی که در این گالری به نمایش گذاشته شده بودند را به فروش رساند.

پس از این نمایشگاه، کالو در 2 پروژه با کلر لوس (Clare Boothe Luce) سردبیر یک مجله معروف همکاری کرد.

در سال 1939، فریدا کالو برای زندگی به پاریس نقل مکان کرد. در آن جا بعضی از نقاشی هایش را به نمایش گذاشت و با هنرمندانی چون مارسل دوشان (Marcel Duchamp) و پابلو پیکاسو دوست شد.

فریدا کالو در سال 1941 در یک همکاری با دولت مکزیک، شروع به کشیدن پرتره 5 زن برجسته مکزیکی کرد. اما به دلیل از دست دادن پدرش و مسائل مزمن جسمی نتوانست این پروژه را به خاتمه برساند.

علی رغم چالش هایی که در زندگی شخصی اش داشت، آثارش روز به روز محبوبیت بیشتری پیدا می کردند و در نمایشگاه های گروهی به نمایش گذاشته می شدند.

در سال 1953، کالو اولین نمایشگاه انفرادی خود در مکزیک را برگزار کرد. او در این مدت به دلیل بیماری بستری بود اما افتتاحیه نمایشگاه را از دست نداد. فریدا با آمبولانس خود را به نمایشگاه رساند و تمام عصر را از تختی که برای او قرار داده بودند به جشن وگفت وگو با بازدیدنمایندگان سپری کرد.

پس از مرگ فریدا کالو، جنبش فمینیستِ دهه 1970 میلادی به زندگی شخصی و کاری این هنرمند علاقه پیدا کرد. زیرا بسیاری او را به عنوان نمادی برای خلاقیت زنان به شمار می آوردند.

معروف ترین نقاشی های فریدا کالو

بیشتر آثار فریدا کالو را سلف پرتره ها یا خودنگاره ها تشکیل می دهند. بعضی از معروف ترین نقاشی های او عبارتند از:

فریدا و دیه گو ریورا (Frieda and Diego Rivera) در سال 1931

بیمارستان هنری فورد (Henry Ford Hospital) در سال 1932

خودکشی دوروتی هِیل (The Suicide of Dorothy Hale) در سال 1939

دو فریدا (The Two Fridas) در سال 1939

ستون شکسته (The Broken Column) در سال 1944

مرگ فریدا کالو

فریدا کالو در تاریخ 13 جولای 1954، یک هفته پس از تولد 47 سالگی اش در خانه آبی محبوبش از دنیا رفت. درباره مرگ فریدا حدس های بسیاری وجود دارد. گفته می گردد دلیل مرگ او آمبولی ریه بوده است اما داستان هایی هم درباره احتمال خودکشی وجود دارد.

در دهه 1950 فریدا کالو دچار مسائل جدی جسمی شد. پزشکان بیماری قانقاریا را در پای راست او تخشیص دادند. پس از آن فریدا به مدت 9 ماه در بیمارستان بستری بود و تحت عمل های جرای زیادی نهاده شد. او در این مدت علی رغم این که نمی توانست به راحتی حرکت کند، به نقاشی کردن و حمایت از جنبش های سیاسی ادامه داد.

در سال 1953، پزشکان مجبور شدند برای جلوگیری از توسعه قانقاریا پای راست او را قطع نمایند. فریدا پس از قطع شدن پای راستش دچار افسردگی شد. او به دلیل شرایط وخیم جسمانی در آوریل 1954 دوباره به بیمارستان بازگشت. البته بعضی از گزارشات دلیل بستری شدن فریدا را خودکشی می دانند.

او دو ماه بعد به دلیل ذات الریه در بیمارستان بستری شد. فریدا هرگز اجازه نداد شرایط بد فیزیکی مانع فعالیت های سیاسی اش گردد. آخرین حضور او در جمع مردم در تاریخ 2 جولای در تظاهراتی علیه سرنگونی خاکوبو آرنز (Jacobo Arbenz) رئیس جمهور گواتمالا بود. این سرنگونی با حمایت آمریکا رخ داد.

فیلم هایی درباره فریدا کالو

در سال 2002، فیلم سینمایی فریدا (Frida) با بازی سلما هایک (Salma Hayek) و به کارگردانی جولی تِیمور (Julie Taymor) اکران شد. در این فیلم سلما هایک در نقش فریدا و آلفرد مولینا در نقش ریورا بازی کردند. فیلم فریدا نامزد 6 جایزه اسکار شد و اسکار برترین گریم و موسیقی متن را از آن خود کرد.

موزه فریدا کالو

خانه پدری فریدا کالو، جایی که فریدا در آن به دنیا آمد و بزرگ شد، بعدها به عنوان خانه آبی (Blue House) یا کاسا آزول (Casa Azul) معروفیت پیدا کرد. این خانه در سال 1958 به عنوان یک موزه افتتاح شد.

این موزه در کویوآکان در مکزیکوسیتی واقع شده است و آثار دست سازی از این هنرمند به همراه بعضی از برترین نقاشی هایش مانند ویوا لا ویدا (1954)، فریدا و سزارین (1931) و پرتره پدرم ویلهلم کالو (1952) را در خود جای داده است.

کتاب هایی درباره فریدا کالو

در سال 1983، هایدن هِرِرا (Hayden Herrera) کتابی با عنوان فریدا: بیوگرافی فریدا کالو (Frida: A Biography of Frida Kahlo) نوشت. این کتاب از دوران کودکی فریدا، تصادف، زندگی هنری، ازدواجش با دیه گو ریورا، ارتباطش با حذب کمونیست و روابط عاشقانه اش را بیان می نماید.

نکات تکمیلی

1: فریدا کالو در 6 جولای 1907 در کویوآکان، مکزیکوسیتی، متولد شد. پدرش ویلهلم کالو، یک عکاس آلمانی‌تبار و مادرش ماتیلده کالدرون، یک مکزیکی بود. فریدا در دوران کودکی به بیماری فلج اطفال مبتلا شد که باعث آسیب پای راست او گردید. این آسیب تأثیر عمیقی بر زندگی و هنر او گذاشت.

2: در سال 1925، زندگی فریدا با یک تصادف شدید رنگ دیگری به خود گرفت. در این حادثه، یک میله آهنی از شکم فریدا عبور کرد و باعث آسیب‌های جدی به ستون فقرات، لگن و سایر اعضای بدن او شد. فریدا در دوران نقاهت پس از این تصادف، به کشیدن نقاشی روی آورد و اولین خودنگاره‌هایش را خلق کرد.

3: در سال 1929، فریدا با دیه‌گو ریورا، نقاش مشهور مکزیکی ازدواج کرد. این ازدواج پرفراز و نشیب، یکی از مهم‌ترین رویدادهای زندگی فریدا بود. آنها برای مدت‌ها از هم جدا زندگی می‌کردند و هر دو با افراد دیگری رابطه داشتند، اما در نهایت دوباره به هم پیوستند.

4: فریدا و دیه‌گو در دهه 1930، برای مدتی در شهرهای مختلف آمریکا از جمله سانفرانسیسکو، نیویورک و دیترویت زندگی کردند. در این دوران، فریدا به عنوان یک هنرمند شناخته شد و آثارش در نمایشگاه‌های مختلف به نمایش درآمد.

5: در سال 1939، فریدا از دیه‌گو جدا شد اما در سال 1940 دوباره با او ازدواج کرد. در این دوران، او برای زندگی به پاریس رفت و با هنرمندان مشهوری همچون مارسل دوشان و پابلو پیکاسو آشنا شد. آثار فریدا در این زمان محبوبیت بیشتری پیدا کردند.

6: در دهه 1940، فریدا با مشکلات جسمی زیادی دست و پنجه نرم می‌کرد. او به دلیل بیماری قانقاریا در پای راست، به مدت 9 ماه بستری شد و عمل‌های جراحی متعددی را پشت سر گذاشت. با این وجود، هنر همچنان برای او پناهگاهی امن بود.

7: در سال 1953، فریدا اولین نمایشگاه انفرادی خود را در مکزیک برگزار کرد. او با وجود شرایط بد جسمانی، با آمبولانس به افتتاحیه آمد و از روی تخت با بازدیدکنندگان گفت‌وگو کرد. این نمایشگاه، موفقیت بزرگی برای فریدا محسوب می‌شد.

8: آثار فریدا کالو عمدتاً خودنگاره‌هایی بودند که در آنها به تصویر کشیدن درد، رنج و احساسات درونی خود می‌پرداخت. از معروف‌ترین آثار او می‌توان به "فریدا و دیه‌گو ریورا"، "دو فریدا"، "ستون شکسته" و "خودکشی دوروتی هِیل" اشاره کرد.

9: در سال 1954، فریدا در سن 47 سالگی در خانه آبی محل تولدش درگذشت. علت مرگ او ابتدا آمبولی ریه اعلام شد اما برخی معتقدند که او خودکشی کرده است. مرگ فریدا پایان یک زندگی پرفراز و نشیب و آغاز افسانه‌ای جاودان بود.

10: پس از مرگ فریدا، جنبش فمینیستی دهه 1970 به زندگی و آثار او توجه ویژه‌ای نشان داد. فریدا به عنوان نمادی از خلاقیت و استقلال زنان شناخته شد. امروزه آثار او در موزه‌های معتبر جهان به نمایش درمی‌آید و کتاب‌ها و فیلم‌های متعددی درباره زندگی پرماجرای او ساخته شده است.

سخن پایانی

فریدا کالو با آثار خودنگاره و سبک منحصربه‌فردش، جایگاه ویژه‌ای در هنر قرن بیستم دارد. او با به تصویر کشیدن رنج‌ها و احساسات درونی خود، زبان جدیدی را در هنر نقاشی بنیان نهاد.