نگاهی به نوع حکومت کانادا - مجری سفرهای گردشگری

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: در کانادا مسئولان و مدیران در سه بخش دولت شهری، دولت استانی و دولت فدرال کار می کنند. وظایفی که هر کدام از این بخش ها بر عهده دارند با یکدیگر متفاوت است. برای مثال دولت های استانی وظیفه ی رسیدگی به برنامه های اجتماعی استان خود را دارند و امور کلی و گرفتن تصمیمات کلان کشور مانند سیاست خارجی توسط دولت فدرال انجام می شود. تشکیل دولت فدرال به مجلس عوام بستگی دارد. اگر یک حزب بتواند 151 کرسی در مجلس عوام به دست آورد، می تواند دولت تشکیل دهد. بیشترین قدرت در دولت کانادا در اختیار نخست وزیر است. 25 وزیر او را در کابینه اش همراهی می کنند.

وزیران توسط نخست وزیر انتخاب و به دولت فدرال و پارلمان معرفی می شوند. یکی از کارهای مهم دولت فدرال تنظیم بودجه ی استان ها است. در تقسیم بندی بودجه، گاهی از بودجه ی استان های ثروتمند به استان های کم درآمد داده می شود تا ثروت در کشور به صورت برابر پخش شود. اموری مانند آموزش و پرورش، رفاه عمومی و خدمات درمانی بر عهده ی دولت های استانی است. آنها در امور بسیاری مانند دریافت مالیات با دولت فدرال همکاری می کنند و بودجه ی خود را هم از دولت فدرال دریافت می کنند. دولت های محلی وظیفه ی اداره ی شهرها، شهرداری ها، شهرستان ها و مناطق مختلف را بر عهده دارند.

انتخابات فدرال، ایالتی و محلی هر 5 سال یک بار انجام می شوند. انتخابات شهرداری هم هر 2 یا 3 سال یک بار انجام می شود. قانون کانادا می گوید برای شرکت در انتخابات، باید شهروند کانادا بوده و حداقل 18 سال سن داشته باشید. یکی دیگر از شرایطی که برای رای دادن لازم است، زندگی کردن برای مدت مشخصی در یک منطقه است.

آشنایی با نظام سیاسی کشور کانادا

ساختار حکومت کانادا از پادشاه یا ملکه ی بریتانیای کبیر، دولت فدرال، دو مجلس سنا و عوام، دولت های استانی و فرماندار کل که به عنوان کننده ی ملکه الیزابت ایفای نقش می نماید، تشکیل شده است. رأی دهندگان کانادا و شهروندان نیز در قاعده ی این هرم قرار می گیرند. این کشور به وسیله دولت های مستقل از هم اداره می گردد، که در مجموع زیر پوشش دولت فدرال قرار گرفته اند. کانادا با وجود اینکه بعد از روسیه بزرگترین کشور دنیا است اما از جمعیت بسیار کمی برخورداراست. این کشور تا سال 1713 مستعمره کشور فرانسه بوده است و بعد از آن انگلیس کنترل کانادا را بر عهده گرفت تااینکه بالاخره در قرن نوزدهم به استقلال رسید. مرکز سیاسی کانادا شهر اتاوا است که مجلس فدرال و منزل فرماندار کل در آن قرار گرفته است.

کشور کانادا از یک نظام سیاسی غیر متمرکز برخوردار است و می توان گفت مشابه این نوع نظام در هیچ کشور دیگری دیده نمی گردد. کانادا به وسیله دولت فدرال اداره می گردد اما دولت های استانی هم از قدرت و نفوذ خاصی برخوردار هستند و به همین علت در موارد بسیاری دیده شده است که همین دولت های استانی در مقابل دولت فدرال کانادا قرار می گیرند و یا تصمیماتی این دولت ها می گیرند کاملا مغایر دولت فدرال است. یک مثال خود در این زمینه می تواند پیوستن کانادا به سازمان تجارت دنیای (WTO) باشد. هم اکنون دولت فدرال کانادا عضو این سازمان است اما دیگر استان ها مانند کبک از حضور در این سازمان امتناع کرد و آخرین نسخه قانون اساسی کانادا را امضا نکرد. در کل استان کبک در موارد بسیاری مغایر با دولت فدرال عمل می نماید.

تقسیم بندی های دولتی در کانادا را می توان در سه مورد زیر مطرح کرد:

• دولت فدرال
• دولت های استانی یا استانی
• دولت های شهری و شهرداری ها

جالب است بدانید در کانادا شهرداری ها نیز از قدرت زیادی برخوردارند و ضمن تبعیت از دولت فدرال، توانایی قانون گذاری نیز دارند. ادارات پلیس و آتش نشانی در هر شهر کانادا به طور مجزا عمل می کنند و مستقیما از شهردار همان شهر دستور می گیرند و به او گزارش می دهند.

آشنایی با احزاب سیاسی کانادا

در کشور کانادا به طور کلی چهار حزب فعالیت می کنند که سطح فعالیت آن ها فدرالی است:

• حزب محافظه کار (حزب حاکم بر کشور)
• حزب لیبرال (حزب مخالف)
• حزب نیودموکرات و
• حزب سبز

آیا کانادا از لحاظ سیاسی کشوری مستقل است؟

بله! کانادا یکی از کشور های مشترک المنافعی است که تعهدات سیاسی منحصر به فرد خود را دارد و از همان ها پیروی می نماید، اما تا کنون این تعهدات نتوانسته اند، استقلال سیاسی کشور کانادا را تحت تاثیر قرار دهند. در زمان درگیری های کشور انگلیس در کانال سوئز، کانادا دست از حمایت انگلیس برداشت و این موضوع هیچ دردسری برای او ایجاد نکرد. بعلاوه کشور کانادا توافق نامه های زیادی را با امریکا امضا نموده است که نه تنها در زمینه های مالی و فرهنگی بوده است، بلکه یک سری از قرارداد ها سیاسی هم بوده اند. مانند اینکه کانادا جز اولین کشور های عضو پیمان ناتو شد و بعلاوه پیمان مالی NAFTA را با امریکا امضا کرد.

استقلال سیاسی کانادا تا آنجا روشن است که هیچ کدام از این قرارداد ها نتوانسته است تا کنون کانادا را به خطر اندازد. اما گفتنی است زمانی که دولت محافظه کار در کانادا بر سر کار بود، سیاست های خارجی این کشور هم بیشتر به امریکا نزدیک شد، اما با تغییر این دولت به لیبرال به تدریج میان این دو کشور فاصله افتاد. اما هنوز هم می توان گفت بزرگترین شریک کشور کانادا همین امریکا است. مرز این دو کشور یکی از طولانی ترین مرز های بی دفاع می باشد. اما در کنار امریکا کشور های فرانسه و بریتانیا نیز همکاری زیادی با کانادا داشته اند که تاریخ دوستی و همکاری این چند کشور بسیار قدمت دارد. اما آنچه مهم است این می باشد که نوع حکومن کانادا صلح طلبانه است و دنیا همیشه شاهد کوشش های کانادا برای حل مسائل و چالش های دنیای بوده است.

دولت فدرال چگونه دولتی است و چطور انتخاب می گردد؟

در کل منظور از دولت فدرال این است که کشور به چند بخش تقسیم می گردد و هر بخش دولت خود را دارد به گونه ای که همگی زیر نظر یک دولت عمل می کنند. دولت فدرال کشور کانادا نیز مجلسی است و از نوع دموکراسی می باشد. به این معنا که به وسیله مردم انتخاب می گردد و این مردم هستند که کنندگان شان را برای حضور در مجلس (مجلس فدرال) انتخاب می کنند. در این انتخابات حزب ها نقش مهمی دارند. همانطور که در بالاتر به احزاب مختلف کانادا اشاره کردیم، هرچه تعداد نماینگان یک حزب در مجلس بیشتر باشد، همان حزب حاکم شناخته می گردد و رهبر آن حزب در منسب نخست وزیری قرار می گیرد. سپس نخست وزیر اعضای کابینه خود را از میان دیگر کنندگان انتخاب شده، بر می گزیند. پس می توان گفت در کشور کانادا قوه مقننه و مجریه به نوعی با هم تلفیق می شوند.

پس در نتیجه مردم نمی توانند مستقیما نخست وزیر یا دیگر وزرا را انتخاب کنند. فرد دیگری که نخست وزیر آن را انتخاب می نماید، فرماندار کل کانادا می باشد که کننده ملکه انگلیس در کانادا است. وقتی نخست وزیر فرماندار کل را انتخاب می نماید او را به ملکه معرفی می نماید و ملکه نیز باید مهر تائید بر این انتخاب بزند. اما از قلم نیاندازید که این مرحله یک مرحله نمایشی است. فرماندار کل تنها در یک سری شرایط بسیار خاص می تواند تصمیمات سیاسی سرنوشت ساز برای کانادا بگیرد و خارج از این شرایط تنها کاری که او انجام می دهد انتخاب و معین اعضای مجلس سنای کشور کانادا است که البته این کار هم به توصیه نخست وزیر صورت می گیرد.

مجلس سنا، مجلس بالا دست است و می تواند قوانین تصویب شده را در مجلس رد یا وتو کند. اعضای مجلس سنا می توانند تا سن 75 سالگی در پست خود باقی بمانند و حضور در این مجلس بیشتر تشریفاتی است و نوعی تشکر از افرادی است که برای کانادا و سیاست های این کشور زحمت فراوان کشیده اند. به ندرت دیده شده است که مجلس سنا مصوبات مجلس را رد کند.

در مورد بخش سلطنتی کانادا هم باید گفت که ملکه تنها حضوری سمبولیک در این کشور دارد و با وجود تصاویر وی روی تمامی سکه هاو اسکناس ها، او عملا قدرت تصمیم گیری و نفوذ خاصی در کانادا ندارد. اما در تمامی مراسم های رسمی از وی با احترام یاد می گردد و شهروندان کانادا موظف هستند وفاداری خود را به او اعلام کنند.

سیستم قضایی و دادگاهی کشور کانادا به چه صورت است؟

وظیفه قوه قضائیه تصمیم گیری بر سر موضوعات قضائی است و اصلی ترین بخش آن در کانادا را دادگاه ها تشکیل داده اند. حتما متوجه شدید که دولت ها در کانادا چقدر پیچیده است، اما باید بگوییم این پیچیدگی در مورد قوه قضائیه و سیستم دادگاهی کانادا بسیار بیشتر است. تنها می توانیم بگوییم در کانادا دادگاه های بسیارمتنوع و مختلفی چه در سطح فدرال و چه در سطح استانی مشغول به کار هستند و بعضی از این دادگاه ها حتی تنها مخصوص سازمان های دولتی خاصی هستند و تنها بر یک شاخه قضایی رسیدگی می کنند. نظام حقوقی کانادا، نظام عرفی است که یعنی اگر دادگاه های مختلف برای یک موضوع رای خاصی را صادر کنند، آن حکم یک قانون پیدا می نماید.