یک بچه ماموت 30 هزار ساله در یخهای یوکان کانادا پیدا شد - مجری سفرهای گردشگری

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: یک بچه ماموت که به خوبی حفظ شده و بیش از 30 هزار سال پیش می زیسته است، در منطقه ای موسوم به یوکان کانادا کشف شده است که کارشناسان می گویند کامل ترین نمونه کشف شده در آمریکای شمالی است.

این بچه ماموت در لایه همواره منجمد زمین که اصطلاحا خاک منجمد نامیده می گردد، به صورت دست نخورده و کامل مومیایی شده است.

به زمین دائم یخ بسته و لایه همواره منجمد خاک که معمولاً در نواحی قطبی و نیمه قطبی یافت می گردد، خاک منجمد(Permafrost) گفته می گردد. بنا بر تعریفی دقیق تر، اگر خاک ناحیه ای برای دو سال یا بیشتر به حالت یخ بسته بماند به آن خاک منجمد می گویند. به جز منطقه ها قطبی، در بعضی منطقه ها کوهستانی نیز به خاک دائماً منجمد برمی خوریم. در حدود 15 درصد از زمین های نیم کره شمالی خاک منجمد هستند.

خاک های منجمد مهم ترین انبار متان در کره زمین هستند. پس از آخرین دوران یخبندان، ارتفاع آب دریاها 100 متر بیشتر از امروز بوده است. پس از انجماد منطقه ها گسترده ای از دریاها و رودهای موجود در قطب شمال در منطقه سیبری شرقی، حدود دو میلیون کیلومتر مربع از دریاها یخ زد. بستر این دریاها از خاک منجمد تشکیل شده است. عمق خاک منجمد در سیبری و اقیانوس منجمد شمالی گاهی به 1500 متر می رسد.

این بچه ماموت به وسیله معدنچیانی که در معادن طلا کار می کردند، پیدا شد و تصاویر بقایای آن نشان می دهد که پوست آن هنوز دست نخورده و از آسیب و تجزیه مصون مانده است و حتی میزانی مو هنوز به بدن آن چسبیده است.

تجزیه و تحلیل های بیشتر نشان داد که این بچه ماموت، ماده است و در کنار اسب های وحشی، شیرهای غارزی و گاومیش کوهان دار دشتی غول پیکر که هزاران سال پیش در منطقه یوکان پرسه می زدند، زندگی می نموده است.

رانج پیلای، وزیر گردشگری و فرهنگ کانادا در بیانیه ای گفت: منطقه یوکان همواره یک رهبر مشهور بین المللی در تحقیقات عصر یخبندان بوده است. ما در خصوص کشف مهم این بچه ماموت پشمالوی مومیایی شده هیجان زده هستیم. بدون مشارکت قوی بین معدنچیان و مسئولان این منطقه، اکتشافاتی مانند این نمی توانست اتفاق بیفتد.

وی اضافه نمود: این بچه ماموت که در زبان محلی به آن نون چو گا می گویند، دست ها و پاهایش روی هم قرار گرفته و چشمانش بسته است.

تنه این بچه ماموت که زمانی عضلانی بوده، اکنون سست شده و بدنش فرو رفته است. با این حال، کارشناسان از دست نخورده بودن این نمونه هیجان زده هستند. به عنوان مثال، سُم های آن هنوز دارای شیارهای ناشی از ساییدگی هستند.

دکتر گرانت زازولا دیرینه شناس در بیانیه ای گفت: به عنوان یک دیرینه شناس عصر یخبندان، یکی از آرزوهای طولانی زندگی من بوده است که با یک ماموت پشمالو واقعی روبرو شوم. آن رویا امروز به حقیقت پیوسته است. نون چو گا زیبا و یکی از باورنکردنی ترین حیوانات مومیایی شده عصر یخبندان است که تا به امروز در دنیا کشف شده است و من برای آشنایی بیشتر با او هیجان زده هستم.

کارشناسان به سرعت تشخیص دادند که این بچه ماموت، تقریباً به میزان ماموت پشمی شیرخوار مومیایی شده 42 هزار ساله به نام لیوبا است که در سال 2007 در سیبری کشف شد.

منطقه یوکان به محلی برای پرسه زدن ماموت های پشمالو شهره است، اما تحقیقات در سال 2021 نشان داد که این منطقه تا 5000 سال پیش، خانه آنها بوده است.

دانشمندان دی ان ای این بچه ماموت را ردیابی کردند و دریافتند که متعلق به 30 هزار پیش است.

تایلر مورچی متخصص باستان شناسی در حوزه دی ان ای باستانی در دانشگاه مک مستر گفت که وقتی نمونه ها را دیده، با خود فکر نموده که ممکن است مواد جالبی درون آنها وجود داشته باشد که منتظر مطالعه و آنالیز هستند.

مورچی و تیمش، دی ان ای های به دست آمده از این منطقه را جداسازی و بازسازی کردند و جوامع در حال نوسان حیوانات و گیاهان را در مقاطع زمانی مختلف در طول دوره انتقال پلیستوسن-هولوسن نشان دادند که یک دوره اقلیمی ناپایدار 11 هزار تا 14 هزار سال پیش بوده است، زمانی که چندین گونه بزرگ مانند ماموت ها وجود داشته و گربه های دندان شمشیری ناپدید شده اند.

این تجزیه و تحلیل بعلاوه نشان داد که ماموت ها و اسب های یوکان که در کنار ماموت ها زندگی می کردند، پیش از تغییر و بی ثباتی آب و هوا از روی زمین ناپدید شده اند.

با این حال، محققان خاطرنشان می نمایند که آنها آن طور که قبلاً تصور می شد به علت شکار بی رویه به وسیله انسان منقرض نشده اند.

شواهد نشان می دهد که هم ماموت پشمالو و هم اسب باستانی تا همین اواخر تا 5000 سال پیش می زیسته اند و دوره آنها را به اواسط هولوسن رساندند، دوره ای که تقریباً 11 هزار سال پیش شروع شده و ما امروزه در آن زندگی می کنیم.

در اوایل دوره هولوسن محیط منطقه یوکان به علت تغییر آب و هوایی به طرز چشمگیری تغییر کرد. این منطقه قبلاً پر از علفزارهای سرسبز بود که به استپ ماموت معروف بود، اما سپس پر از درختچه ها و خزه هایی شد که به عنوان غذای گله های بزرگ ماموت، اسب و گاومیش کوهان دار دشتی در نظر گرفته نمی شدند.

دانشمندان دانشگاه مک مستر توانستند با یاری یک فناوری نو، تاریخ انقراض این حیوانات باستانی را بهتر تخمین بزنند. انقراض آنها در زمانی که این فناوری هنوز در دسترس نبود، 9700 سال پیش تخمین زده شده بود.

مورچی می گوید: اکنون که ما این فناوری ها را در اختیار داریم، متوجه می شویم که چقدر اطلاعات تاریخچه زندگی در خاک منجمد ذخیره می گردد. میزان داده های ژنتیکی در خاک منجمد بسیار زیاد است و واقعاً امکان ایجاد مقیاسی از زیست بوم و بازسازی تکاملی را فراهم می نماید که در مقایسه با روش های دیگر تا به امروز بی نظیر است.

راس مک فی از موزه تاریخ طبیعی آمریکا که یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه است، می گوید: اگرچه ماموت ها برای همواره از بین رفته اند، اما اسب ها هنوز هستند. اسبی که 5000 سال پیش در یوکان زندگی می نموده، مستقیماً با گونه اسبی که امروز داریم مرتبط است.