تاریخچه بازیگران کانادایی در اسکار
از مری پیکفورد تا رایان گاسلینگ؛ 91 سال انتظار هنرپیشه های کانادایی برای دریافت جایزه طلایی
امروز صبح، انتظار کانادا برای دریافت اسکار در زمینه هنرپیشگی (طولانیترین انتظار از دهه 40 میلادی تا کنون) به پایان رسید. به لطف رایان گاسلینگ، ریچل مک آدامز و کریستوفر پلامر، هنرپیشه های کانادایی برای سه سال متوالی نامزد جایزه اسکار شدند. به طور کلی هنرمندان کانادایی متعددی حضور داشتند که در دسته های فیلم کوتاه درخشیدند اما بین آنها بازیگری حضور نداشت؛ به استثنای رایان گاسلینگ که لانگ شات او برای فیلم First Man در یک مراسم دیگر نامزد شده بود.
به گزارش مجری سفرهای گردشگری: بهتر است به سوابق جایزه های اسکار نگاهی بیندازیم. تاریخچه جایزه های آکادمیک بازیگران کانادایی واقعاً شگفت انگیز است. در حقیقت، کانادایی ها در اولین دهه های اعطای اسکار بازیگری نقش پررنگی داشتند. از سال 1929 (زمان برگزاری اولین مراسم) تا 1949، هنرپیشه های کانادایی 18 مرتبه نامزد اسکار شدند و پنج تندیس را هم به خانه بردند. کانادا جایزه امسال را از دست داد، اما اخیراً فعالیتها مجدداً از سر گرفته شده اند.
مری پیکفورد (mary pickford)
اولین کانادایی برنده اسکار و همچنین دومین نفری که عنوان بهترین بازیگر زن و نقش اول فیلم مصوت را دریافت نمود. مری پیکفورد، «عزیز امریکایی» متولد تورنتو، در سال 1929 برای بازی در فیلم Coquette برنده اسکار شد. او در این فیلم در نقش نورما بسانت مقتدر و بیپروا بازی کرد. شاید جایزه او با اختلاف جنجال برانگیزترین جایزه برای کانادا باشد. پیکفورد یکی از مؤسسان آکادمی هنر و علم تصویر متحرک بود؛ مسئولیت اعطای جایزه اسکار را این گروه بر عهده داشت. پیکفورد از سوی افراد زیادی در همین صنعت، متهم شد که از سهم خودش در سازمان برای بردن جایزه اسکار سوءاستفاده کرده است (طبق گزارشهای موجود، او حتی قضات را به صرف چای دعوت کرده بود!). اگر این داستان صحت داشته باشد، بازهم پیکفورد از جهت دیگری پیشرو خواهد بود. امروزه این نوع کمپین سازی عادی شده است. به هرحال، این جریانات سبب نشدند تا آکادمی در سال 1976 یک اسکار دیگر هم به پیکفورد اعطا نکند. این بار جایزه با افتخارآفرینی همراه بود.
نورما شیرر (Norma Shearer)
یک سال پس از اینکه پیکفورد اولین اسکار را برنده شد، نورما شیرر موفق شد سومین اسکار را برای بهترین بازیگر زن از آن خود کند و از پیکفورد جلو بزند. طبق قوانین آکادمی، یک بازیگر میتواند فقط دو عنوان نامزدی در یک زمینه دریافت کند اما در سال 1931، شیرر برای نقشهایی که در فیلمهای The Divorce و Their Own Desire داشت دو عنوان دریافت کرد. نقشی که شیرر در The Divorce بازی کرد، ابتدا توسط اروین تالبرگ (شوهر سابق شیرر و رئیس استودیو MGM، تهیه کننده فیلم) برای جوآن کرافورد درنظر گرفته شده بود. با این حال، حضور شیرر در مراسم اسکار به اینجا ختم نشد. او چهار عنوان نامزدی دیگر برای فیلمهای A Free Soul (1938)، the Barretts of Wimpole Street (1934)، Romeo and Juliet (1936) و Marie Antoinette (1938) دریافت نمود. به این ترتیب در بین بازیگرهای کانادایی، شیرر بیشترین عناوین نامزدی اسکار را دریافت کرده است. از این لحاظ شیرر نسبت به الیزابت تیلور، آدری هپبورن و لئوناردو دیکاپریو (همه با پنج عنوان نامزدی اسکار) در رتبه بالاتری قرار دارد.
ماری درسلر (Marie Dressler)
ماری درسلر، سومین بازیگر کانادایی بود که موفق شد در سال 1931 جایزه اسکار بهترین بازیگر زن را ببرد. به این ترتیب بزرگترین هتتریک کانادا (به غیر از هاکی) رخ داد. درسلر متولد اونتاریو، در فیلم Min and Bill نقش صاحب یک مسافرخانه را بازی کرد و بازی شیرر در A Free Soul را پشت سر گذاشت. به این ترتیب، اولین و تنها رقابت بین دو بازیگر کانادایی در یک زمینه شکل گرفت. این رقابت در بازگشت قابل ملاحظه درسلر هم نقش داشت؛ وی یک روز پیش از برگزاری مراسم اسکار وارد 61 سالگی شد. درسلر هنگام دریافت اسکار 37 سال داشت، شیرر هم در 28 سالگی برنده اسکار شد. درسلر در دهه 80 در برادوی از محبوبیت زیادی برخوردار گردید و در سال 1914، در فیلم Puncutred Romance اثر تیلی، در مقابل چارلی چاپلین بازی کرد. این فیلم، اولین فیلم بلند کمدی بود. در دهه 20، کار بازیگری درسلر به حدی افت کرد که ناچار شد با استفاده از پس انداز خود، یک آپارتمان مشترک اجاره کند. با این حال او در سالهای 1932 و 1933 مجدداً ستاره برتر سینما شناخته شد و یک سال پس از اینکه برای فیلم Emma جایزه برد، یک عنوان نامزدی دیگر دریافت کرد.
والتر هاستون (Walter Huston)
پس از نورما شیرر، والتر هاستون دومین بازیگر کانادایی است که در سال 1936 (برای فیلم Dodsworth) و 1941 (برای The Devil and Daniel Webster) عنوان نامزد بهترین بازیگر را دریافت کرد، همچنین در سال 1942 (برای Yankee Doodle Dandy) و 1948 (برای Treasure of The Sierra Madre) عنوان بهترین نقش مکمل را دریافت نمود. در نهایت بازی او در Sierra Madre برنده جایزه اسکار شد. پسر خود او، جان هاستون، کارگردانی این فیلم را بر عهده داشت و اسکار بهترین کارگردان و بهترین نمایش اقتباسی را نیز از آن خود کرد. والتر دو سال بعد در دهه 50 از دنیا رفت، اما میراث اسکار او در خانواده باقی ماند. نوه والتر، آنجلیکا هاستون با بازی در فیلم Prizzi’s Honor (1985) ساخته جان هاستون، برنده اسکار شد. خانواده هاستون تنها خانوادهای هستند که سه نسل از آنها برنده اسکار شده اند؛ این مسیر هنگامی شروع شد که جان در یک خانواده کشاورز در سال 1883 در اونتاریو چشم به جهان گشود.
ریموند مسی (Raymond Massey)
ریموند مسی، نوه هارت مسی (سازنده بنای فرهنگی یادبود مسی هال در تورنتو) با بازی در نقش شخصیتهای تاریخی ایالات متحده به شهرت رسید. در حقیقت او در دو فیلم، شامل یک مجموعه گلچین تلویزیونی و یک فیلم برنده جایزه پولیتزر، نقش آبراهام لینکلن را ایفا کرد و در این فرایند، عنوان نامزد اسکار را دریافت کرد. در سال 1940، بازی او در فیلم Abe Lincoln in Illinois سبب شد تا در کنار بازیگران قدری مانند جیمز استوارت، چارلی چاپلین، هنری فوندا و لارنس اولیویر، عنوان نامزدی دریافت کند. او برنده جایزه نشد؛ با این حال واگذار کردن اسکار به بازیگرانی همانند این چهار بازیگر قدرتمند، ناراحت کننده نیست.
والتر پیجن (Walter Pidgeon)
والتر پیجن سنت جان، تنها بازیگر کانادایی است که تا به حال موفق شده دوبار متوالی عنوان نامزدی اسکار را دریافت کند. او برای بازی در Mrs. Miniver (1942) و Madam Curie (1943) نامزد اسکار. در هر دو فیلم، گریر گارسون نیز نقش مکمل داشت و عنوان نامزدی را دریافت کرد. گارسون میتوانست برای Miniver برنده شود، اما پیجن هردو مرتبه شانس دریافت جایزه را از دست داد. با این وجود، پیجن 30 سال دیگر در عرصه فیلم، اجرا و کار تلویزیونی کار کرد و در سال 1959، برای بازی در موزیکال Take Me Along عنوان نامزدی جایزه تونی را دریافت کرد.
هیوم کرونین (Hume Cronyn)
هیوم کرونین در لندن اونتاریو متولد شد. پدر وی عضو پارلمان و مادرش وارث کمپانی آبجوسازی لابات بود. با این وجود، پسر خانواده تبدیل به مشهورترین عضو گردید. این امر هنگامی مبرهن گردید که هیوم در سال 1944 عنوان نامزد بهترین نقش مکمل در فیلم The Seventh Cross را دریافت نمود. او در این فیلم همراه با همسرش جسیکا تاندی بازی کرد. آنها دوسال قبل از ساخت این فیلم با یکدیگر ازدواج نموده و پس از آن، در چندین فیلم مقابل هم بازی کردند. تاندی تا برای اولین بار در سال 1989 و برای فیلم Driving Miss Daisy نامزد اسکار شد و برخلاف کرونین، موفق شد جایزه اسکار را از آن خود کند.
الکساندر ناکس (Alexander Knox)
در همان سالی که کرونین برای فیلم The Seventh Cross عنوان نامزدی دریافت کرده بود، الکساندر ناکس موفق شد برای بازی در نقش وودرو ویلسون در فیلم Wilson ساخته هنری کینگ جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را برنده شود. این تنها نقطه مشترک دو بازیگر نبود؛ کرونین سه سال پس از ناکس و در 1911 متولد شد. زادگاه ناکس، چند مایل دورتر از لندن اونتاریو، در استراتروی بود. وی مدتی به عنوان گزارشگر برای روزنامه تبلیغاتی لندن اونتاریو کار کرد. موفقیت بزرگ او در دهه 40 میلادی در برادوی حاصل شد؛ او با بازی در Jupiter Laughs مقابل جسیکا تاندی این موفقیت را به دست آورد. شایان توجه است که ناکس، دومین بازیگر کانادایی میباشد که برای بازی در نقش یک رئیس جمهور امریکایی عنوان نامزدی اسکار را دریافت کرده است.
هرولد راسل (Harold Russell)
هرولد راسل، دومین بازیگر مرد کانادایی است که موفق شد دو سال از والتر هاستون جلو بزند. او برای بازی در فیلم The Best Years of Our Lives ساخت 1947، اسکار بازیگری را دریافت کرد. موضوع اینجاست که راسل اصلاً بازیگر نبود. او متولد سیدنی شمالی NS بود و طی خدمت در جنگ جهانی دوم، هردو دستش را از دست داد. در دوران نقاهت، در یک فیلم نظامی به نام Diary of a Sergeant بازی کرد که درباره توانبخشی کهنهسربازها بود. کارگردان برتر سال، ویلیام وایلر، فیلم را دید و تصمیم گرفت در فیلم خود نقشی به راسل بدهد. به این ترتیب، راسل در نقش یک ملوان ناو به نام هومر پریش بازی کرد. در نتیجه، او یکی از دو بازیگر غیرحرفهای به شمار میرود که موفق شده یک تندیس برنده شود (بازیگر دیگر، هاینگ اس. انگور نام دارد). همچنین راسل تنها کسی است که برای یک نقش، دو جایزه اسکار برده. یکی از این دو جایزه، نشان افتخاری بوده که آکادمی به او اعطا نمود.
جان ایرلند (John Ireland)
فیلم اقتباسی رابرت روسن به نام All The Kings Men در سال 1949 از روی رمانی به همین نام ساخته شد که برنده جایزه پولیتزر شده بود. جان ایرلند متولد ونکوور، با بازی در این فیلم موفق شد اولین و تنها جایزه اسکار خود را دریافت کند. او اسکار دیگری برنده نشد، اما موفق گردید تا در فیلم اصلی The Fast and The Furious نوشته راجر کورمان بزرگ، بدرخشد و در کارگردانی آن نیز همکاری نماید. نقش ایرلند در این فیلم، چندان شباهتی به بازی وین دیزل در مجموعه پرطرفدار Fast And Furious ندارد.
جنویو بوجولد (Geneviève Bujold)
جنویو بوجولد افسانهای، از فیلموگرافی قابل ملاحظهای برخوردار است که هفت دهه را دربر میگیرد. از جمله فیلمهای او میتوان به The War is Over ساخته آلین رسنایس (1966)، Obssesion ساخته برایان دیپالما (1976)، Dead Ringers ساخته دیوید کروننبرگ (1988) و Last Night ساخته دان مک کلار (1998) اشاره کرد. تنها عنوان نامزدی بوجولد، برای بازی در نقش آنی بوئلین در فیلم انگلیسی زبان Thousand Days ساخته 1969 اعطا گردید. در کمال شگفتی، این اولین مرتبهای بود که یک بازیگر زن کانادایی-فرانسوی موفق به دریافت عنوان نامزدی اسکار شد. با این حال، اسطوره دیگری به نام مگی اسمیت که در همان سال برای بازی در The Prime of Miss Jean Brodie اولین اسکار از دو اسکار خود را برنده شد، موفق گردید تا بوجولد را پشت سر بگذارد.
رئیس دن جرج (Chief Dan George)
رئیس دن جرج، از سال 1951 تا 1963 رئیس گروه ملت تسلیل-وائوتوت در بخش بریتانیایی کلمبیا بود. او اولین بازیگر اهل ملل اول بود که عنوان نامزدی اسکار را به دست آورد. حرفه بازیگری جرج از مجموعه تلویزیونی Cariboo County شبکه CBC آغاز گردید. او همچنین در فیلم Little Big Man (1970) ساخته آرتور پن، در مقابل ستارگانی مانند داستین هافمن و فی داناوی بازی کرد. او برای این فیلم برنده جایزه انجمن ملی منتقدان فیلم و جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک شد و موفق گردید عنوان نامزدی گلدن گلوب و اسکار را نیز دریافت کند. یک سال بعد، او به مقام افسر صنف کانادا منصوب شد.
دن ایکروید (Dan Aykroyd)
چطور میتوان فراموش کرد که دن ایکروید در Driving Miss Daisy بازی کرد و برای این فیلم عنوان نامزدی دریافت نمود؟ پس از 20 سال غیبت بازیگران کانادایی در لیست نامزدهای اسکار، ایکروید متولد اوتاوا برای بازی فیلمی ساخته 1989 در نقش پسر بازیگر محبوب کانادا، جسیکا تاندی، موفق شد مسیر خود را به سوی دریافت عناوین اسکار هموار کند و به نوعی فعالیت خود را از سر گرفت. فیلم جایزه بهترین تصویربرداری را دریافت کرد، اما دنزل واشنگتن با دریافت اسکار برای Glory ایکروید را پشت سر گذاشت.
گراهام گرینی (Graham Greene)
یک سال پس از ایکروید، گراهام گرینی هم جایزه اسکار بهترین بازیگر مکمل را از دست داد. فیلمی که گرینی در آن بازی کرده بود، برای بهترین تصویربرداری برنده جایزه شد. گرینی متولد شش ملت در اونتاریو، با بازی در نقش کیکینگ برد در Dances With Wolves ساخته کوین کاستنر، موفق شد پس از رئیس دن جرج دومین بازیگر اهل ملل اول باشد که عنوان نامزدی اسکار را دریافت میکند. گرینی برای فیلم Goodfellas اسکار را به جو پشی واگذار کرد، اما سه سال بعد جایزه مهمی دریافت نمود. او موفق شد برای اجرا در برنامه کودکان و نوجوانان، مجموعه Adventures of Dudley The Dragon جایزه جمینی را دریافت نماید.
کیت نلیگان (Kate Nelligan)
حدس بزنید این بازیگر کجا متولد شده؟ درست است، لندن اونتاریو که بیشتر بازیگران کانادایی نامزد اسکار در آنجا متولد شده اند. کیت نلیگان در سال 1991 برای بازی در نقش لیلا نیوبری در فیلم اقتباسی The Prince of Tides ساخته بارابارا استریسند (از روی رمان پت کانروی به همین نام) عنوان نامزدی اسکار را دریافت کرد؛ با این حال استریسند برای ساخت این فیلم مورد شماتت قرار گرفت. نلیگان برای فیلم The Fisher King اسکار را به مرسدس روئل واگذار کرد، اما تنها نبود چون جسیکا تاندی نیز برای فیلم Fried Green Tomatoes عنوان نامزدی بهترین بازیگر زن مکمل را دریافت نمود.
آنا پکوین (Anna Paquin)
اولین بازیگر متولد کانادا که طی 60 سال برنده یک جایزه اسکار شود، آنا پکوین است. او در این لیست یک استثنا به شمار میرود. پکوین در وینیپگ متولد شده بود اما هنگامی که چهار سال داشت، خانواده او به نیوزیلند نقل مکان کردند. از این رو وی ملیت خود را نیوزیلندی میداند. صرف نظر از این موضوع، پکوین قابلیتهای خوبی دارد و هنگامی که در سال 1993 جایزه بهترین بازیگر مکمل زن را در فیلم The Piano دریافت کرد، دومین بازیگر جوان در تاریخ برندگان اسکار به شمار میرفت.
کریستوفر پلامر (Christopher Plummer)
کریستوفر پلامر بازیگر تئاتر، تلویزیون و سینمای کاناداست که دوسال پس از دریافت عنوان نامزدی، موفق شد در سال 2012 برای فیلم Beginners مجسمه طلایی اسکار را دریافت کند. در نتیجه او مسنترین بازیگری شد که در همه زمینههای بازیگری جایزه برده بود. جسیکا تاندی نیز بازیگر زنی است که موفق شده به این رکورد دست پیدا کند. سال پیش، پلامر موفق شد با کسب سومین عنوان نامزدی (برای فیلم All The Money in The World) رکورد خودش را نیز بشکند. او چند هفته پیش از اکران این فیلم، جایگزین کوین اسپیسی شده بود.
رایان گاسلینگ (Ryan Gosling)
گاسلینگ متولد لندن اونتاریو، دو سال پیش با بازی در فیلم La La Land موفق شد عنوان نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد را دریافت کند. 10 سال و یک روز پیش از آن، او در سال 2006 برای Half Nelson نامزد شده بود. نمیتوان برای رایان گاسلینگ متأسف بود، اما او برای فیلمهایی مانند Lars and The Real Girl، Blue Valentine و یا Drive هم لیاقت دریافت عنوان نامزدی را داشت. به هر حال، گاسلینگ سومین بازیگر کانادایی است که موفق شده دو مرتبه عنوان نامزدی بهترین بازیگر مرد را دریافت کند. او تنها بازیگر کانادایی میباشد که طی تاریخ 66 ساله اسکار، در این زمینه عنوان نامزدی کسب نموده است.
الیوت پیج (Elliot Page)
الیوت پیج متولد هالیفاکس، برای فیلم Juno ساخته جیسون ریتمن در سن 20 سالگی نامزد اسکار شد. به این ترتیب او چهارمین بازیگر جوانی بود که موفق شد در زمینه بهترین بازیگران زن عنوان نامزدی دریافت کند؛ وی همچنین اولین مردترنسی بود که در این زمینه عنوان نامزدی کسب کرد. با وجود اینکه ستاره، کارگردان و لوکیشن فیلمبرداری فیلم Juno کانادایی بودند، این فیلم محصول کانادا به شمار نمیآید. الیوت پیج همراه جولی کریستین متولد بریتانیا، برای نقشی که در فیلم Away From Her ساخته Sarah Polley بازی کرده بود نیز عنوان نامزدی دریافت کرد. با این حال هردو آنها جایزه اسکار را به ماریون کوتیار واگذار نمودند.
ریچل مک آدامز (Rachel McAdams)
در نهایت، زوج سینمایی و غیرسینمایی رایان گاسلینگ (و متولد لندن) یعنی ریچل مک آدامز، سه سال پیش برای بازی در Spotlight نامزد اسکار شد و به این ترتیب، تبدیل به بیستمین بازیگر کانادایی گردید که موفق شده عنوان نامزدی اسکار را دریافت کند. این فیلم جایزه بهترین تصویربرداری را برد. مک آدامز جایزه اسکار را به آلیشیا ویکاندر واگذار کرد، اما امید هست که دوباره در مراسم اسکار دیده شود. در حقیقت، امکان داشت او امسال برای فیلم Game Night دوباره به مراسم دعوت شود.
منبع: cbc.ca