شنا در زیر آبشارهای هاواسو در گرند کنیون، ایالات متحده آمریکا - مجری سفرهای گردشگری

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: مجوزها

اول از همه، تنها یک راه قانونی برای بازدید از نهر هاواسو وجود دارد: باید مجوز داشته باشید. هیچ گزینه دیگری در کار نیست؛ بدون مجوز، ورود ممنوع است. سعی نکنید مخفیانه وارد شوید، زیرا هرگز نمی‌توانید از چشم محیط‌بانان متعددی که در حال انجام وظیفه هستند، دور بمانید.

دو راه برای گرفتن مجوز وجود دارد که هر دو فوق‌العاده سخت هستند. شما می‌توانید یا در محوطه کمپینگ جا رزرو کنید یا در هتل. متأسفانه، هر سال حدود یک میلیون نفر دیگر نیز برای رزرو تلاش می‌کنند و ظرفیت کمپینگ تنها حدود 350 نفر به علاوه 24 اتاق در هتل «هاواسوپای» (Havasupai Lodge) است. خودتان حساب و کتاب کنید. اساساً، شانس شما برای گرفتن مجوز بازدید از هاواسوپای تقریباً برابر با برنده شدن در لاتاری است.

چگونه کمپینگ هاواسوپای را رزرو کنیم؟رزرو کمپینگ برای کل سال تقویمی در تاریخ 1 فوریه، ساعت 8 صبح به وقت آریزونا در وب‌سایت www.havasupaireservations.com باز می‌شود. به خاطر داشته باشید که مجوزها معمولاً در همان چند ساعت اول فروخته می‌شوند، پس چند روز قبل حساب کاربری خود را بسازید و قبل از ساعت 8 صبح آنلاین باشید.

چگونه مجوز هتل هاواسوپای را رزرو کنیم؟رزرو هتل در تاریخ 1 ژوئن آغاز می‌شود و فقط از طریق تلفن (شماره‌های 2111-448-928 و 2201-448-928) امکان‌پذیر است. آماده باشید که صدها بار تماس بگیرید. همان‌طور که گفتم، شما اساساً در حال بازی لاتاری هستید، پس هرچه بلیت‌های بیشتری داشته باشید، شانس برنده‌ شدنتان بیشتر خواهد بود.

چگونه به آبشارهای نهر هاواسو برویم؟

بیایید فرض کنیم که شما «در لاتاری برنده شده‌اید» و اکنون مجوز خود را برای بازدید از این بهشت آبشارها در دست دارید. تبریک می‌گویم، شما آدم خوش‌شانسی هستید و حالا وقت آن است که برای ماجراجویی خود آماده شوید.

اول از همه، باید به آنجا رانندگی کنید و خبر خوب این است که باید از «مسیر 66» (Route 66) بروید. بله، همان مسیر 66 معروف، نمادین و کاملاً خیره‌کننده! پس از مدتی رانندگی در این جاده، به «جاده ایندین 18» (Indian Road 18) می‌پیچید و آن را تا رسیدن به پارکینگ «هوالاپای هیل‌تاپ» (Hualapai Hilltop) دنبال می‌کنید. این پارکینگ، جایی است که ابتدای مسیر پیاده‌روی قرار دارد. یک نکته سریع: آخرین مکان ممکن برای پر کردن باک بنزین یا خرید غذا و آب، فرودگاه «پیچ اسپرینگز» (Peach Springs) در مسیر 66 است، پس آن را از دست ندهید.

دو راه برای رسیدن به آبشارهای هاواسوپای از پارکینگ هیل‌تاپ وجود دارد؛ یک راه برای تنبل‌ها و یک راه برای ماجراجوترها.

• هلیکوپتر: اگر تنبل هستید (یا مشکلات سلامتی دارید یا با کودکان خردسال سفر می‌کنید)، می‌توانید از هلیکوپتر استفاده کنید که هزینه آن برای هر نفر و هر مسیر 85 دلار است. سوار شدن به هلیکوپتر در محوطه‌ای پایین‌تر از پارکینگ ورودی مسیر انجام می‌شود. لازم به ذکر است که امکان رزرو وجود ندارد و خدمات بر اساس اولویت ورود ارائه می‌شود. بنابراین باید در نقطه سوار شدن حاضر شوید و منتظر نوبت خود بمانید. پروازها از ساعت 10 صبح شروع می‌شوند، اما حداقل دو یا سه ساعت زودتر آنجا باشید تا حتماً جا پیدا کنید. همچنین به خاطر داشته باشید: هلیکوپتر فقط در روزهای پنج‌شنبه، جمعه، یکشنبه و دوشنبه فعال است.

• پیاده‌روی: گزینه دیگر و محبوب‌تر، پیاده‌روی است. همان‌طور که قبلاً اشاره کردم، مسیر از پارکینگ هوالاپای هیل‌تاپ شروع می‌شود. توصیه می‌کنم شب قبل به آنجا برسید و در ماشین یا چادر خود بخوابید تا بتوانید پیاده‌روی را صبح زود شروع کنید. هرچه زودتر شروع کنید، خوشحال‌تر خواهید بود. دما در ماه‌های تابستان می‌تواند به 46 درجه سانتی‌گراد (115 درجه فارنهایت) برسد، بنابراین مگر اینکه در صحرای بزرگ آفریقا به دنیا آمده باشید، دلتان نمی‌خواهد وسط روز پیاده‌روی کنید.

اگر آمادگی جسمانی بالایی ندارید، می‌توانید گزینه اجاره قاطر برای حمل وسایلتان را در نظر بگیرید. قاطرها باید از قبل رزرو شوند و می‌توانید این کار را به صورت آنلاین انجام دهید. این کار کاملاً مقرون‌به‌صرفه است، به خصوص اگر هزینه را با سایر افراد گروه خود تقسیم کنید.

خود مسیر پیاده‌روی سخت است و بسته به سطح آمادگی جسمانی شما، ممکن است بین 4 تا 7 ساعت طول بکشد. بخش اول از هوالاپای هیل‌تاپ تا روستای «سوپای» (Supai) 8 مایل (13 کیلومتر) است. وقتی به روستا رسیدید، باید در دفتر مربوطه اعلام حضور کنید، جایی که یک مچ‌بند به شما داده می‌شود که باید همیشه به دست داشته باشید. در روستا یک فروشگاه و یک رستوران پیدا خواهید کرد که غذای واقعاً خوبی سرو می‌کند. البته شاید هم غذا آنقدرها خوب نباشد، شاید فقط به این دلیل است که بعد از 8 مایل پیاده‌روی، همه‌چیز طعم بهشت می‌دهد. پس از بازدید از روستا، یک پیاده‌روی 2 مایلی (3 کیلومتری) دیگر تا محوطه کمپینگ در پیش دارید.

آبشارهای نهر هاواسو

«آبشار هاواسو» (Havasu Falls) احتمالاً شناخته‌شده‌ترین آبشار در میان آبشارهای هاواسوپای است، اما اولین آبشاری نیست که در مسیر خود با آن روبرو می‌شوید. پنج آبشار اصلی در نهر هاواسو وجود دارد که هر کدام از دیگری خیره‌کننده‌تر است. شما به ترتیب از این آبشارها عبور خواهید کرد: آبشارهای ناواهوی بالایی و پایینی (Upper and Lower Navajo Falls)، آبشار هاواسو (Havasu Falls)، آبشار مونی (Mooney Falls) و آبشار بیور (Beaver Falls).

• آبشارهای ناواهو: «آبشار ناواهوی بالایی» (که به آن آبشار ناواهوی جدید هم می‌گویند) اولین آبشاری است که پس از ترک روستای سوپای در مسیر کمپینگ به آن می‌رسید. این آبشار کمی دورتر از مسیر اصلی قرار دارد و نیاز به کمی کوهنوردی دارد، اما قطعاً ارزش بازدید را دارد. «آبشار ناواهوی پایینی» (یا ناواهوی کوچک) در 0.15 مایلی (0.24 کیلومتری) پایین‌تر از آبشار بالایی قرار دارد و ارتفاع آن حدود 30 فوت (9 متر) است و یک حوضچه عالی برای شنا دارد. تا سال 2008، تنها یک آبشار ناواهو وجود داشت، اما در آن سال یک رانش گل، مسیر نهر هاواسو را تغییر داد و در نتیجه دو آبشار جدید ایجاد کرد، که چیز بدی هم نیست؛ دو تا همیشه بهتر از یکی است!

• آبشار هاواسو: آبشار بعدی در سفر شما، نقطه برجسته سفر است؛ آبشار هاواسو. این آبشار که تنها یک‌چهارم مایل قبل از کمپینگ قرار دارد، پرعکس‌ترین آبشار در هاواسوپای است و دلیل خوبی هم دارد. اما حتی بهترین تصاویر هم نمی‌توانند با احساسی که اولین بار با دیدن این شگفتی طبیعی با چشمان خودتان تجربه می‌کنید، مقایسه شوند. بسیار وسوسه‌انگیز است که همه‌چیز را رها کنید و برای همیشه آنجا بمانید. قطعاً توصیه می‌کنم به کمپینگ بروید، وسایلتان را زمین بگذارید و برای یک بازدید درست و حسابی برگردید.

• آبشار مونی: «آبشار مونی» که تقریباً به اندازه آبشار هاواسو زیباست، در نزدیکی آن قرار دارد. این آبشار، بلندترین، قدرتمندترین و شاید تماشایی‌ترین آبشار هاواسوپای است. برای تجربه کامل قدرت این آبشار، باید با استفاده از زنجیر و نردبان به پایین آن بروید. اگر ترس از ارتفاع دارید، این کار برای شما چندان خوشایند نخواهد بود، اما آنقدرها هم که در روایت‌های اینترنتی به نظر می‌رسد، بد نیست.

• آبشار بیور: آخرین اما نه کم‌اهمیت‌ترین، «آبشار بیور» است؛ مجموعه‌ای از آبشارها که رسیدن به آن حتی از آبشار مونی هم سخت‌تر است، اما پیاده‌روی به سوی آن یک ماجراجویی عالی با نردبان‌ها، لبه‌ها و مناظر باشکوه است. همچنین مجبور خواهید شد چندین بار از آبی که تا کمر می‌رسد عبور کنید، بنابراین داشتن کفش آبی ضروری است.

علاوه بر آبشارها، می‌توانید از محل تلاقی نهر هاواسو و رودخانه کلرادو نیز دیدن کنید؛ نقطه‌ای تأثیرگذار و فریبنده که در آن آب‌های آبی نهر هاواسو با آب‌های قهوه‌ای رودخانه کلرادو به هم می‌رسند.

شنا در آبشارهای هاواسو

آیا می‌توان در آبشارهای هاواسو شنا کرد؟ بله، بله و بله. این آبشارهای شگفت‌انگیز نه تنها ضیافتی برای چشمان شما هستند، بلکه می‌توانید در هر یک از آنها شنا کنید، روی آب شناور بمانید و شیرجه بزنید. توصیه من؟ یک وسیله شناور با خود بیاورید. هیچ حسی بهتر از شناور شدن در امتداد نهر یا استراحت در یکی از حوضچه‌های شنا در نزدیکی این آبشارهای زیبا نیست.

• آبشارهای ناواهو مکانی خوب برای شروع تجربه شنای شما هستند. هیچ‌کدام به اندازه سایر آبشارهای منطقه شلوغ نیستند و هر دو حوضچه‌های خوبی برای استراحت دارند. آبشار بالایی بزرگتر است (50 فوت یا 15 متر) و مکانی عالی دارد که می‌توانید از داخل غار پشت آبشار شنا کنید. آبشار پایینی یک آبشار 30 فوتی (9 متری) دارد که به یک استخر شنای عالی ختم می‌شود.

• آبشار هاواسو احتمالاً بهترین آبشار برای شنا است. بسیار قدرتمندتر از آبشار ناواهو است، اما هنوز کاملاً قابل شنا کردن است و حتی غیرشناگران نیز می‌توانند از آب گوارای آن لذت ببرند. یک حوضچه بزرگ به عمق حدود 5 فوت (1.8 متر) وجود دارد. بهترین قسمت این است که می‌توانید پشت آبشار شنا کنید و گوشه‌های مخفی صخره‌ها را کشف کنید.

• آبشار مونی آب خنک‌تری دارد زیرا سایه بیشتری در آنجا وجود دارد. با این حال، شنا در آن شگفت‌انگیز است، با چندین حوضچه و گودال برای شناور شدن و پریدن. علاوه بر این، یک طناب کوچک و سرگرم‌کننده برای تاب خوردن نیز وجود دارد.

• آبشار بیور با چهار ردیف آبشار، حوضچه‌های شنای فوق‌العاده‌ای بین هر یک از چهار ریزش خود دارد. حتی می‌توانید از یک آبشار به دیگری بپرید یا از پشت آنها بالا بروید.

هشدار: با وجود اینکه پرش از صخره ممنوع است و می‌تواند خطرناک باشد، بسیاری از مردم از صخره‌های اطراف به داخل آب می‌پرند. اگر به هر حال قصد انجام این کار را دارید، فقط مطمئن شوید که عمق آب از قبل کافی است (و اگر جمجمه‌تان شکست یا پایتان خرد شد، پیش من گریه و زاری نکنید).

بهترین زمان برای بازدید از نهر هاواسو برای شنا

دمای آب نهر هاواسو در تمام طول سال حدود 21 درجه سانتی‌گراد (70 درجه فارنهایت) و برای شنا عالی است. با این حال، در ماه مارس یا اواخر اکتبر، این تجربه ممکن است چندان خوشایند نباشد. در این ماه‌ها هوای بیرون نسبتاً سرد است، حدود 5 تا 21 درجه سانتی‌گراد (40-70 درجه فارنهایت). بنابراین اگر اولویت شما شنا کردن است، احتمالاً باید بین آوریل و اکتبر از آنجا دیدن کنید. فقط به خاطر داشته باشید که ژوئیه و آگوست فصل اوج سفر است، پس برای مواجهه با جمعیت آماده باشید. همچنین، این زمانی است که هوا واقعاً گرم می‌شود. دما می‌تواند به 46 درجه سانتی‌گراد (115 درجه فارنهایت) برسد، که اگر فقط در آب شناور باشید عالی است، اما برای پیاده‌روی چندان جالب نیست.

نکاتی که باید بدانید

وقتی به هاواسوپای می‌روید، قوانینی وجود دارد که باید بدانید. همان‌طور که قبلاً اشاره کردم، پرش از صخره در آنجا مجاز نیست. همچنین، ورود سگ، ریختن زباله، و مصرف الکل یا مواد مخدر ممنوع است. پهپادها نیز ممنوع هستند. همچنین، پیاده‌روی در شب و پیاده‌روی در هنگام سیلاب ممنوع است.

اگر آنقدر خوش‌شانس باشید که به آبشارهای هاواسو برسید، این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا از آنچه تقریباً به طور قطع سفر زندگی‌تان خواهد بود، بیشترین بهره را ببرید.