فرهنگ، آداب و رسوم و سرگرمی های مردم کوبا

اگر دوست دارید قبل از سفر به کوبا با مردم آن آشنا شوید در ادامه همراه ما باشید.

فرهنگ، آداب و رسوم و سرگرمی های مردم کوبا

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: کوبا، کشوری در وست ایندیز (منطقه ای در شمال اقیانوس اطلس)، بزرگترین جزیره جدا در مجمع الجزایر است که بیشترین تاثیر را در منطقه کارائیب گرفته است. کوبا یک ملت چند فرهنگی و عمدتا شهری است، گرچه تنها یک شهر بزرگ دارد: هاوانا (لا Habana)، در ساحل شمال غربی مرکز سرمایه و تجاری کشور. اکنون زندگی در کوبا کمی چالش برانگیز است، زیرا آن ها دسترسی محدودی به غذا، حمل و نقل، برق و دیگر نیازهای زندگی هستند. اما مردم کوبا واقعا انسان های با اراده ای هستند که انقلاب کوبا، نشان شاخص آن است. کوبا با خیلی از کشورهایی که تا به حال سفر نموده اید، فرق دارد و سرگذشت پرفراز و نشیبی را گذرانده تا به شکل امروزی اش درآمده است. جمعیت این کشور به حدود 11 میلیون می رسد که نیمی از آن ها مولاتو (mulatto)، یعنی دورگه سیاه و سفیدپوست هستند. خوزه مارتی (José Martí) که قهرمان ملی کوبا به شمار می رود، در سال 1890 میلادی بیان کرد که هیچ فرد سیاه یا سفیدی در این کشور وجود ندارد و همه کوبایی محسوب می شوند. اما با توجه به سال های زیادی که کوبا مستعمره اسپانیا به حساب می آمد و به خصوص سابقه برده داری در این کشور که باعث به وجود آمدن تبعیض نژادی شده بود، گفتار عاطفی خوزه مارتی برای از بین بردن این فاصله ها کافی نبود. هرچند که امروزه، اختلاف طبقاتی تا حدی کاهش پیدا نموده است و فیدل کاسترو در سال 1986 این حقیقت را پذیرفت که باید بیشتر از این به آفریقایی-کوبایی ها و خانم ها بها داده گردد، اما آن ها هنوز هم جایگاهی در مقامات بالای دولتی ندارند.

زندگی روزانه در کوبا

به طور کلی، کوبا کشوری است که خیلی پولدار نیست، هر چند مردم آن از خود در مقابل مسائل، مقاومت فوق العاده ای نشان داده اند. آن ها بسیار ماهر هستند؛ برای مثال در نگه داشتن اتومبیل ها از دهه 50 به طرز بسیار خوبی که کوبا اولین مقصدی شد که مجموعه ماشین های قدیمی سرحال را در قاره آمریکا و اروپا دارد. با این حال، کمبود همیشگی غذا، نیروی برق و قطعی های تلفن مردم را در راه های دیگری قرار داده است.

بیشتر مسائل و فرصت های زندگی در کوبا به صورت نسبی و مداوم در حال تغییرند به جز چند رکن اصلی زندگی در کوبا که بسیار جالب هم هست: کنترل دولت، فیلم های شنبه شب در یکی از دو کانال تلویزیونی محلی، فیلم های درام وارد شده از برزیل، مکزیک، ونزوئلا و کلمبیا و در نهایت مسائل اجتناب ناپذیر کار، خانه و خانواده! با این وجود ایدئولوژی های اجتماعی برای همه یکسان نیست و اینکه هرکس چگونه در کوبا زندگی خود را می گذارند، به طور کلی بسته به شرایط شخصی اوست.

شغل مردم کوبا

آن هایی که به ارزهای بهتری نظیر دلار دسترسی دارند، معمولا یک زندگی با رفاه نسبی شبیه دیگر مردم آمریکای لاتین و کارائیب را می توانند داشته باشند. معمولا نصف کوبایی ها به دلار دسترسی دارند که همین موضوع هم آن ها را از رفاه اجتماعی و مالی بهره مند می نماید. این گروه ها موقعیت های گوناگونی در جامعه دارند: آن هایی که در شرکت های بین المللی کار می نمایند، اشخاصی که در سرویس های صنعتی هستند که پاداش می گیرند، آن هایی که در صنعت جهانگرد مشغول هستند و از این دست موقعیت ها.

بعلاوه گروهی در کوبا وجود دارد که در زبان محلی به ماییمبس (رییس ها) شناخته می شوند، آن ها معمولا زندگی مرفهی دارند. آن ها محلیان وفاداری هستند که پالادارس های لوکس (رستوران های خانوادگی که به طور رسمی از 1994 آغاز به فعالیت کرد) و رستوران های بین المللی دارند، بوتیک های گران قیمتی را اداره می نمایند، هتل دار هستند و یا شرکت هایی با سود بالا را مدیریت می نمایند. دلار بعلاوه کوبایی های عادی را قادر می سازد تا با اینکه کم است اما روال زندگی آنها را بهبود یابد. دیگر کوبایی ها نیز درآمدی به پول محلی خود دارند که کار آن ها بسیار گوناگون و متنوع است.

غذا های کوبایی

زندگی در کوبا به غذاهایی وابسته است که در خانه هر شخصی دیده می گردد. غذای روزمره کوبایی ها معمولا به وسیله گوشت، برنج، ماکیان و میوه های استوایی طبخ می گردد. از غذاهای معروف آن ها می توان به موروس ای کریستیانوس (لوبیای سیاه و برنج) و آخیکائو (خورشتی با گوشت و سبزیجات) اشاره نمود که همراه آن ها قهوه تلخ نوشیده می گردد. موز سبز سرخ شده و سبزیجات در کنار برنج و حبوبات، جزو غذاهای اصلی مردم کوبا به حساب می آیند. خیار در این کشور، فراوان و بسیار مقرون به صرفه است و امروزه بیشتر مردم، مرغ را جایگزین گوشت گاو نموده اند؛ زیرا از لحاظ مالی برایشان بیشتر می صرفد. بعلاوه آن ها به شدت به شیرینی جات، کیک و بستنی علاقه دارند و معتقدند کوپلیا (Copelia)، برترین بستنی جهان را فراوری می نماید. کشاورزی در کوبا بیشتر به شکر اختصاص دارد و به علت دخالت برخی کشورها در امور آن ها، تقریباً نیمی از مواد غذایی این کشور به وسیله واردات تأمین می گردد.

سرگرمی مردم کوبا

معمولا در میان سرگرمیات خانواده و اشخاص، رفتن به سینما از جمله محبوب ترین هاست و باید بدانید که هاوانا هرساله میزبان یکی از بزرگترین فستیوال های فیلم در آمریکای لاتین است. در هاوانا و سانتیاگو گروه های درام اجراهای متداولی دارند. موسیقی نیز جزو جدانشدنی در هاواناست که گروه های کلاسیک محبوبی همواره در این کشور وجود دارند. بسیاری از انواع دیگر موسیقی را می توانید در خیابان های کشور بشنوید و زنده ببینید!

ورزش در کوبا

ورزش در این کشور معمولا زیر نظر موسسه ملی ورزش، تربیت بدنی و سرگرمی است. بیسبال ورزش ملی است و به طور گسترده ای در سراسر کشور در لیگ های ملی و استانی برگزار می گردد. تیم بیسبال کوبا مدال های طلای زیادی را در سطوح مختلف از جمله بازی های المپیک تابستانی دریافت نموده است. البته در رشته های دیگری نیز ورزشکاران کوبا پیروزیت های زیادی کسب نموده اند، برای مثال در رشته های پرش، والیبال، قایقرانی و موج سواری این کشور در المپیک های مختلف پیروز به کسب مدال های گوناگون شده است.

عادات اجتماعی

زندگی در کوبا در فرهنگ موسیقی سنتی کوبا غوطه ور شده است. مردم اغلب دور هم برا صرف یک غذای سنتی کوبایی جمع می شوند و یا بعد از ظهر را برای تماشای یک رویداد ورزشی با هم به اشتراک می گذارند. از لحاظ اجتماعی، کوبایی ها بسیار خونگرم هستند و محیط ها معمولا غیر رسمی و محبت آمیز است. آن ها معمولا سلام، احوالپرسی و خداحافظی را با دست دادن انجام می دهند و معمولا در این شرایط خانواده هاشان را بغل می نمایند. مردم کوبا اینگونه اند که وقتی در حال صحبت با فرد سالخورده یا غریبه ها هستند، بسیار مودبانه و رسمی صحبت می نمایند و این نشانه احترام است، اما معمولا در دیگر شرایط بسیار محبت آمیز و غیر رسمی هستند و سعی می نمایند.

خانواده و زندگی در کوبا

بچه ها در کوبا آموزش می بینند تا بخشی از روزشان را به فعالیت های اجتماعی خارج از کلاس اختصاص دهند. این موضوع استرس و اضطراب آن ها را هم در زمینه فیزیکی و هم روانی آرام می نماید و به آن ها آداب معاشرت یاد می دهد. اگر بخواهیم یکی از فعالیت های اجتماعی ساده زندگی در کوبا برای بچه ها را مثال بزنیم، یاری کردن بچه ها به پدر و مادر در کارهای مربوط به خارج خانه، مثلا کارهای باغبانی را می توان نام برد. یک اثر جانبی این است که جوانان اهمیت سنت های فرهنگی کوبا را درک نموده و محیطی مثبت برای تعامل اجتماعی به دست می آورند.

زبان و مذهب

زبان هایی که سال ها پیش به وسیله بومی های کشور کوبا صحبت می شده امروزه دیگر منقرض شده اند و تقریباً تمام مردم این کشور به زبان اسپانیایی صحبت می نمایند. هرچند که لهجه ریتمیک و استفاده بیش از حد از دستان هنگام صحبت، فقط به کوبا اختصاص دارد. عقاید مذهبی در این کشور به 2 علت، به قوت دیگر کشورهای آمریکای لاتین نیست. اول اینکه در دوران مستعمره بودنشان، بیشتر کشیش های کاتولیک اسپانیایی بودند و قدرت اسپانیا را به آن ها یادآوری می کردند و این خلاف عقاید ملتی بود که در پی استقلال می گشت. دوم اینکه در منطقه ها روستایی و به خصوص در استان اورینته (Oriente Province)، به مقدار کافی کشیش نبود و کسانی که قصد مذهبی شدن داشتند، مذهب خاص خودشان را دنبال می کردند که تلفیقی از باورهای آفریقایی و مذهب کاتولیک به شمار می رفت. سانتریا (Santería)، یکی از همین مذاهب تلفیقی است که به مردم یوروبا (Yoruba people) در نیجریه تعلق دارد که قبلاً به عنوان برده خریداری می شدند. چندین کلیسا در شهر هاوانا و سانتیاگو د کوبا (Santiago de Cuba) وجود دارند و مناسبت های مخصوص مسیحیت را جشن می گیرند؛ اما این جشن ها معمولاً به خیابان ها کشیده نمی گردد و به همان کلیسا محدود می مانَد.

لباس و پوشش

مردم در کوبا مانند کارائیبی ها لباس می پوشند. لباس خانم ها بسیار شیک و مجذوب کننده است و مردان، شلوار جین یا کتان را به همراه پیرهنی گشاد به تن می نمایند که به گایابرا (Guayabera) معروف است. البته مردم شاید در خیابان راحت لباس بپوشند، اما اگر لباس مخصوص ساحل را پوشیده باشید، احتملاً به شما اجازه ورود به بیشتر رستوران ها و کلاب ها را نمی دهند. لباس های سنتی این کشور، از اسپانیا بسیار تأثیر گرفته است؛ اما امروزه آن ها را فقط در منطقه های به خصوص بر تن مردم می بینید که بیشتر جنبه جذب گردشگر دارد.

آداب معاشرت و ارزش ها

کوبایی ها به دو ویژگی مهمان نوازی و دست و دل باز بودن بسیار اهمیت می دهند. معمولاً دور خانه ها را بر خلاف آمریکای مرکزی، حصارهای فلزی نمی کشند و هر زمانی که برایشان مهمان بیاید، شاد می شوند. در این کشور مرسوم است که مردم به عنوان سلام و علیک، با همه مردها دست می دهند و خانم ها گونه هم را می بوسند. کوبایی ها با هیجان با یکدیگر بحث می نمایند و درمورد آن ها اینطور گفته می گردد که هیچ جر و بحثی به خاتمه نمی رسد، مگر اینکه همه از شدت خستگی از حال بروند! البته جریان راجع به خصومت های شخصی فرق دارد و معمولاً به طور مستقیم، این موضوع را مطرح نمی نمایند. از همان کودکی، عقاید جامعه گرایی به بچه ها یاد داده می گردد تا به جای فردگرایی، منافع گروه را بر خودشان ترجیح بدهند و همیشه به فکر همکلاسی هاشان نیز باشند. در دوران دبیرستان، نوجوانان یک سال را دور از خانواده می گذرانند تا علاوه بر درس خواندن و پیشرفت مهارت های اجتماعی شان، بر روی کارهای کشاورزی نیز تمرکز گردد و کسانی که می خواهند کشاورزی را به عنوان شغل آینده شان انتخاب نمایند، مهارت های لازم را از همین جا یاد بگیرند.

جشن ها و رویدادها

دو اتفاق مهم در تاریخ کوبا وجود دارد که آن ها را با هیاهو و جوش و خروش بسیاری جشن می گیرند. اولین جشن آن ها نمادی از پیروزی انقلاب کوبا در روز یکم ژانویه سال 1959 میلادی است که باتیستا به میامی فرار کرد. این روز با جشن سال نو همزمان می گردد. دومین اتفاق مهم آن ها، روز حمله فیدل کاسترو و افرادش به پادگان مونکادا در 26 ژوئیه سال 1953 است که سرآغازی برای پیروزی انقلاب کوبا به شمار میرود و با کارناوال بزرگ کوبا همزمان می گردد.

منبع: britannica.com / havana-guide.com
انتشار: 20 خرداد 1401 بروزرسانی: 21 خرداد 1401 گردآورنده: bestcanadatours.com شناسه مطلب: 785

به "فرهنگ، آداب و رسوم و سرگرمی های مردم کوبا" امتیاز دهید

2 کاربر به "فرهنگ، آداب و رسوم و سرگرمی های مردم کوبا" امتیاز داده اند | 4.5 از 5
امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "فرهنگ، آداب و رسوم و سرگرمی های مردم کوبا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید