آشنایی با جاذبه های سائوپائولو برزیل - مجری سفرهای گردشگری

به گزارش مجری سفرهای گردشگری: بزرگ ترین شهر آمریکای جنوبی از طریق رودخانه هایی احاطه شده که به درون فلات می ریزند. تقریباً از زمان ایجاد شهر در سال 1554 میلادی، سائوپائولو تبدیل به دروازه ورود به سرزمین های جنوبی تر شد.

کاشفانی با نام باندریانت ها از سائوپائولو به این منطقه ها جنوبی اعزام می شدند. امروزه بزرگراه های اصلی شهر در واقع همان مسیرهایی هستند که باندریانت ها از آن عبور می کردند. همه می دانند که در تور برزیل این شهر استثنایی را نباید از دست بدهند. آثار فرهنگی پرتغالی، اسپانیایی، آلمانی، آفریقایی، یهودی، عربی و ژاپنی در این شهر به خوبی در زندگی و فرهنگ مردم سائوپائولو احساس می شود؛ برای مثال وجود موزه ای که به مهاجران ژاپنی اختصاص دارد، دلیلی بر این اثرگذاری است و موزه دیگری به اثر آفریقایی ها بر برزیل اشاره دارد. شاید سختترین مسئله برای درک این شهر، مقدار بسیار وسیع آن باشد. راه خوبی که برای درک مقدار این شهر پیشنهاد می شود، مشاهده این منظره وسیع از بالای برج ایتالیا در خیابان آونیدا است. بسیاری از جاذبه های گردشگری سائوپائولو از این منظره وسیع قابل مشاهده هستند.

1. موزه هنر

موزه هنر سائوپائولو که در نزد مردم محلی به MASP شناخته می شود، در سال 1968 گشایش یافت اما مجموعه ای جامع و ممتاز از هنر غربی در آمریکای لاتین است. در این مجموعه آثاری از هنرمندان مدرن و امپرسیونیست شامل رنوار، ون گوگ، ماتیس، مونه، دبرت، پیکاسو و میرو در کنار 73 مجسمه برنزی اثر دگاس واقع شده است. با این که قدمت این آثار به دوران رنسانس می رسد، اما این موزه یکی از نخستین مجموعه هایی در قاره آمریکاست که آثاری از میانه قرن 20 و متأخرتر در کنار هنر هنرمندان برزیلی را در خود جای داده است. بنای موزه از طریق معمار برزیلی - ایتالیایی، لینا بوباردی، به صورت تلفیقی از هنر کلاسیک و مدرن طراحی شده است. این مجموعه بعلاوه فروشگاهی برای خرید آثار عتیقه را در روزهای یکشنبه دایر می نماید و هر از گاهی میزبان کنسرت های موسیقی است.

2. تئاتر شهر

معماری به نام راموس دو آزودو ساختمان تئاتر شهر سائوپائولو را پس از ساختمان اپرای پاریس طراحی کرد. طرح این ساختمان تلفیقی از هنر مدرن و هنر دوره رنسانس است. این بنا بلافاصله پس از تکمیل شدن در سال 1911 به یکی از جاذبه های اصلی شهر تبدیل گشت. این شرایط تا سال 1922 ادامه پیدا کرد تا تبدیل به مرکزی برای هنر و محلی برای نمود یافتن جنبش های هنر مدرن برزیل و بعلاوه تبدیل به مرکزی برای هنرنمایی هنرمندانی چون امیلیانو دی کاواجانی و مجسمه سازی چون ویکتور برخست شد. این تئاتر یکی از مراکز اصلی هنرهای نمایشی در آمریکای جنوبی به شمار میرود که در همه حال میزبان بازیگرانی از سرتاسر دنیا در زمینه های خوانندگی، پایکوبی، موسیقی و نمایش است. مرکز تئاتر شهر سائوپائولو پس از یک وقفه در سال 1991 دوباره فعالیت های خود را از سر گرفت. امروزه ارکستر سمفونی سائوپائولو، گروه کر و بعلاوه نمایش دهندگان پایکوبی باله در این مکان به تمرین مشغول هستند.

3. پارک ایبیراپوئرا

پارک ایبیراپوئرا (Ibirapuera) از طریق مهندسی به نام اسکار نیمیر طراحی شده است، فضایی سبز با بناهای یادبود، موزه ها، زمین های بازی، دریاچه ها و فضاهای نمایش که بهشتی برای گذران وقت برای مردم سائوپائولو و یک مکان زیبا برای تجلی فرهنگ و هنر مدرن به حساب می رود. بنای یادبود باندریانت ها یا پیشگامان اکتشاف برزیل، از طریق مجسمه ساز مشهور برزیلی، ویکتور برخست، با نمایش جلوه های اقتدار در ساختار بنای یادبود، ساخته شده است.

مرکز موسیقی این پارک، سالن فوق پیشرفته موسیقی که از طریق اسکار نیمیر طراحی شده و به عنوان یکی از برترین سالن های کنسرت سائوپائولو به شمار می آید. بعلاوه یکی از موزه های موجود در این مجموعه به هنر فولکلور و مردمی آئروناتیک اختصاص دارد که نزدیک به 2000 شی ء مربوط به هنر فولکلوریک از اقصی نقاط برزیل در طبقه های آن قابل مشاهده است. موزه دیگر این پارک، موزه آفرو است پیشگامان فرهنگ و هنر برزیلی را گرامی می دارد.

4. موزه هنر مدرن

در داخل پارک ایبیراپوئرا، موزه هنر مدرن (Contemporary Art Museum) واقع شده است که از طریق اسکار نیمیر در سال 1957 ساخته شد. میعادگاه عالی ترین شکل از هنر مدرن در برزیل به همراه محلی برای برگزاری نمایش و نمایشگاه ها! این موزه با دارا بودن بیش از 8000 شی ء، نمایانگر مکاتب مختلف هنری به هنرمندی پیکاسو، مودیگیلیانی و لگار است که الهام بخش هنرمندان برزیلی چون تارسیلا دو آمارل، آنیتا مالفاتی، پورتیناری و دی کاوالجانتی در بین مجموعه های آمریکای جنوبی هنر غربی قرن 20 بوده اند. این موزه بعلاوه آثاری از مارک شاگال، واسیلی کاندینسکی و خوان میرو را به معرض نمایش گذاشته است. باغ مجسمه ها از طریق روبرتو بورله مارکس طراحی شده و 30 مجسمه را در فضای بیرونی موزه در خود جای داده است.

5. پارک استقلال و موزه پائولیستا

منطقه ایپیرانگا در طی دوران استقلال برزیل از طریق شاهزاده پدرو نامگذاری شد. پارک استقلال یادآور وقایع سال 1822 برای مردم برزیل است؛ یک باغ رسمی به همراه گل های رز! موزه پائولیستا (Paulista) نیز سرچشمه ای الهام بخش برای سازندگان کاخ ورسای به شمار می آید که نزد عموم مردم، به موزه ایپیرانگا نیز معروف است. معمار ایتالیایی این بنا، توماسو گوادنزیو بتزی اثری منحصربه فرد از تلفیق نئوکلاسیسیسم ایتالیایی را به وجود آورده است (که یادآور کاخ های رنسانسی است). در داخل این مجموعه، آثار زیادی از لباس ها، هنرهای تزئینی، نقاشی ها و اسباب و لوازم منزل از دوران سلطنتی به جای مانده است.

6. کلیسای جامع

کلیسای جامع سبک نئوگوتیک در سال 1913 تا 1967، در مکانی که یک کلیسای قدیمی تر قرار داشته، ساخته شده است. هم زمانی ساخت این بنا با جنگ دنیای اول و دوم، حمل و نقل موزاییک و سایر اقلام تزئینی را از ایتالیا سخت می کرد. در سال 1954، این کلیسا در چهارصدمین سالگرد پایه ریزی شهر سائوپائولو وقف شد. بر روی نمای بیرونی کلیسا، نوشته هایی برگرفته از سخنان مسیح و رهنمودهای او برای مردم به چشم می خورد. با این که کل بنا متأثر از سبک هنری نئوگوتیک است اما گنبد آن کاملاً هنر رنسانسی را به نمایش می گذارد. فضای داخلی کلیسا نیز ویژگی های بسیار مجذوب نماینده و دیدنی را در خود جای داده است: یک نقاشی شیشه ای بزرگ که تاریخ کاتولیک های برزیل را به تصویر می کشد، بعلاوه کتیبه ای که نام گیاهان برزیلی بر روی آن نوشته شده است. حتی نام جانوران بومی برزیل مثل آرمادییو نیز در اینجا یاد شده است. گردشگران بعلاوه می توانند از زیرزمین کلیسا که مجسمه های مرمر و قبرها در آنجا واقع شده است، بازدید نمایند. کلیسای جامع در بخش تاریخی شهر واقع شده است و برترین مکان برای شروع تور پیاده روی در بخش قدیمی شهر است.

7. باغ کالج

میدانی با نام باغ کالج (Pátio do Colégio) در بخش شمالی کلیسای جامع واقع شده است و به عنوان هسته مرکزی شهر سائوپائولو به شمار می رود. در اینجا، مانوئل دی نوبرگا و خوزه دی آنچیتا، کالجی برای تحصیل در دین مسیحیت و ترویج مسیحی گری تأسیس کردند و در ژانویه سال 1554، آن ها موفقیت خود را در همین میدان جشن گرفتند. در همین نزدیکی، موزه تاریخی واقع شده است که اشیای مقدس از جمله بقایای قرن شانزدهمی معماری شامل درها، گچ بری ها و سایر تزئینات در آن به نمایش گذاشته می شود. بعلاوه کافه ای که در حیاط موزه واقع شده است، محل مناسبی برای استراحت و برطرف خستگی است.

8. صومعه بندیکت

صومعه بندیکت (Benedictine Monastery) کلیسایی است که در اواخر قرن شانزدهم میلادی ساخته شد اما چیزی که امروزه می بینیم مربوط به سال های 1910 تا 1922 است. البته این کلیسا نباید با ظاهر مدرن خود مورد قضاوت قرار گیرد. فضای داخلی این کلیسا با تزئینات قرن هفدهمی پوشیده شده از تصاویر بندیکت و شولاستیکای مقدس تزئین شده است. از دیگر تزئینات داخلی این کلیسا،می توان به تصویر مریم مقدس که به مرواریدهایی تزئین شده و بعلاوه صلیبی که قدمت آن به سال 1777 باز می شود، اشاره نمود. صبح هنگام، سرودهای گریگوریان در فضا طنین انداز می شود. توقف در فروشگاه کلیسا، امکان خرید نان، کیک و شکلات هایی که از طریق راهب ها پخته می شود را فراهم می آورد.

9. بانوی نورانی

در آونیدا تیرادنتس در دامنه پارک لالوز صومعه بانوی نورانی (Nossa Senhora da Luz) واقع شده است. این بنا مثال بسیار خوبی برای معماری سبک سنتی سائوپائولو است. با وجود قدمت نسبتاً کم بنا (قرن 18)، نمای ساختمان از گل رس ساخته شده است. بخش موزه این بنا محل نگهداری تعداد 11000 شی ء شامل مجسمه ها، تصاویر، قطعات محراب و اسباب نشیمن از قرن شانزدهم تا نوزدهم را شامل می شود. بعلاوه گالری عکس دولت که قدیمی ترین موزه سائوپائولو به شمار میرود نیز در این مجموعه واقع شده است که شامل 2500 نقاشی، طراحی و آثار چاپی که بیشتر اثر هنرمندان برزیلی هستند را شامل می شود.

10. خیابان لارگو دی سائو فرانسیسکو

در سمت غربی کلیسای جامع و باغ کالج، خیابانی واقع شده است که مجموعه ای از مکان های مقدس و کلیساهای رهبانی در آن واقع شده است. یکی از مهم ترین آن ها کلیسای سنت فرانسیس (Largo de São Francisco) است که در سال 1644 ساخته شد و از قدیم ترین کلیساهای شهر است که تا به امروز به جای مانده است. داخل کلیسا دقیقاً شبیه به کلیساهای پرتغالی است؛ تزئینات طلایی و ظریف که به صورت خوشایندی در سرتاسر فضای داخلی به چشم می خورد. این کلیسا در سال 1870 پس از یک آتش سوزی مجدداً بازسازی شد. در همسایگی این کلیسا در همین خیابان، کلیسای ترسیرا واقع شده است که در سال 1676 تا 1791 ساخته شد و قدمت اندک آن برای بازدیدنمایندگان معین است. سومین بنای این مجموعه، فرانسیسکن فریاری است که از سال 1828 در اختیار دانشکده حقوق دانشگاه سائوپائولو واقع شده است. مراقب باشید اطراف این مجموعه اندکی ناامن است و مناسب بازدید در شب نیست.