آشنایی با استادیم راجرز سنتر ROGERS CENTRE تورنتو
راجرز سنتر، که هنوز هم بسیاری از طرفداران تیم بیسبال Blue Jay به آن SkyDome می‌گویند، خانه تنها تیم بیسبال حرفه‌ای کانادا است. این استادیوم یک شاهکار معماری در زمان افتتاح آن بود، اولین استادیوم با سقف جمع‌شونده بود که امکان برگزاری رویدادهای سالانه در تورنتو را بدون توجه به آب و هوا فراهم می‌کرد.
به گزارش مجری سفرهای گردشگری: تورنتو در سال 1976 پس از شکست تلاش‌های چند تیم بیسبال دیگر، از جمله سانفرانسیسکو جاینتس، برای انتقال به این شهر، شانس خود را با Blue Jays امتحان کرد. اما شهر هیچ مکان اختصاصی برای بیسبال برای این تیم نداشت و مجبور شد ورزشگاه فوتبال Exhibition Stadium را تغییر کاربری دهد. در سال 1977، بلو جیز در تورنتو اولین بازی خود را انجام دادند و به مدت 12 فصل در Exhibition Stadium بازی کردند.
در اواخر دهه 1970 مقامات شهری شروع به کار بر روی برنامه‌های ساخت یک استادیوم جدید در تورنتو کردند. یک مکان در غرب برج CN در مرکز شهر تورنتو انتخاب شد و مراسم آغازین در 3 اکتبر 1986 برگزار شد. استادیوم جدید فقط برای تیم Blue Jay نبود، بلکه یک مکان چند منظوره بود که می‌توانست هر رویداد را برگزار کند. همچنین دارای سقف جمع‌شونده بود که امکان برگزاری رویدادها در طول سال بدون توجه به فصل را فراهم می‌کرد. مقامات استادیوم اجازه دادند مردم در بخشی از روند استادیوم با ارائه پیشنهاد نام شرکت کنند. بیش از 12,879 طرفدار تعدادی زیادی پیشنهاد برای نام استادیوم ارسال کردند، از جمله استادیوم آلفردو، مکان راه‌آهن و گنبد زیپ. نام انتخاب شده برای استادیوم در 11 مه 1987 اعلام شد، SkyDome. بیش از 15 سال، استادیوم به عنوان اسکای‌دام شناخته می‌شد قبل از اینکه تغییر نام دهد. در فوریه 2005، شرکت مخابراتی راجرز، استادیوم را با 25 میلیون دلار خریداری کرد و اسکای‌دام را به راجرز سنتر تغییر نام داد.
افتتاحیه باشکوه اسکای‌دام در 3 ژوئن 1989 برگزار شد. بیش از 60000 نفر شاهد باز شدن گنبد برای اولین بار بودند. دو روز بعد، Blue Jays در 5 ژوئن 1989 با حضور 51000 تماشاگر در استادیوم افتتاحیه خود را برگزار کردند. سقف جمع‌شونده از چهار پانل مستقل تشکیل شده است. وقتی سقف باز می‌شود، سه تا از چهار پانل، دو پانل به شکل بشکه و یک چهارم گنبد، حرکت می‌کنند تا روی پانل چهارم در انتهای شمالی استادیوم قرار بگیرند. با وزن بیش از 21 میلیون پوند، 20 دقیقه طول می‌کشد تا سقف باز یا بسته شود. راجرز سنتر دارای پنج سطح صندلی است که از راست مرکز زمین تا چپ مرکز زمین امتداد دارند. همه صندلی‌های پایینی در گذشته قابل جابجایی بودند و می‌توانستند یک زمین فوتبال را تشکیل دهند، زیرا بلو جیز زمانی این استادیوم را با تورنتو آرگوناتس (CFL) به اشتراک می‌گذاشتند. Mound پرتاب نیز به صورت هیدرولیکی بالا و پایین می‌رفت وقتی زمین در حالت بیسبال نبود. در ابتدا استادیوم دارای یک زمین Astroturf بود اما قبل از فصل 2005 با Fieldturf جایگزین شد.
راجرز سنتر علاوه بر سقف جمع‌شونده، ویژگی‌های منحصر به فرد دیگری نیز دارد. هتل رنسانس راجرز سنتر بخشی از استادیوم در پشت میدان است. این هتل دارای 350 اتاق است که 70 اتاق آن به زمین بازی مشرف است. در مرکز زمین، نمایشگر ویدیویی بزرگ قرار دارد که آخرین بار قبل از فصل 2022 ارتقا یافته است. اندازه آن 110 فوت در 44 فوت است.
پس از فصل 2022، بلو جیز پروژه بازسازی چند مرحله‌ای را برای مدرن سازی و بهبود تجربه طرفداران در راجرز سنتر آغاز کردند. این پروژه 300 میلیون دلاری که قرار است در دو سال آینده در فصل‌های غیر‌فصل تکمیل شود، کل استادیوم را بهینه می‌کند. فاز اول پروژه قبل از فصل 2023 تکمیل شد و بر روی منطقه پشت میدان تمرکز داشت. صندلی‌های پایینی به دیوارهای پشتی جدید منتقل شد و طرفداران را به نزدیکی بازی آورد. بولپن‌های جدیدی نصب شده و اکنون شامل bleachers در اطراف آنها هستند. چهار فضای اجتماعی جدید با بار و تراس در طبقات پایین و بالا در پشت میدان اضافه شد. علاوه بر این، تمام صندلی‌های طبقه بالا با صندلی‌های جدید و عریض‌تر و آبی تیره‌تر جایگزین شدند. این امر همراه با بازسازی پشت میدان، ظرفیت صندلی های راجرز سنتر را به 41500 نفر کاهش داد. پس از فصل 2023، بلو جیز طبقه پایین اطراف زمین را بازسازی می‌کنند. کل پروژه تا فصل 2024 تکمیل خواهد شد.
بلو جیز در راجرز سنتر موفقیت‌های زیادی کسب کرده‌اند، از جمله قهرمانی در سری جهانی 1992 و 1993. آنها همچنین در این مدت چهار میلیون هوادار در هر فصل جذب کردند. با سقف باز در یک روز آفتابی و موقعیت آن در مرکز شهر تورنتو در کنار برج CN، راجرز سنتر مکان عالی برای گذراندن یک بعدازظهر با تماشای بیسبال است.
